مزید ال مسعود ،دو مدرک کارشناسی‌ارشد دارد و مدیر عامل شرکتی است که حسابهای بانکی ورزش‌کاران حرفه‌ای را مدیریت میکند. او همچنین یکی از مهاجران بسیار ماهر است که مجبور به ترک آمریکا به دلیل اصلاحات مهاجرتی در سال ۲۰۱۷ شد.
ال مسعود در کویت کودکی خود را گذراند و از همان کودکی سودای سفر به امریکا را در سر داشت. او به خبرنگار(CICNEWS) گفت از کودکی عاشق امریکا بوده ام فوتبال امریکایی(راگبی) رو دوست دارم و دنبال میکنم و طرفدار بزرگ بسیاری از موسیقی دان های امریکایی هستم.
وی در سال 2015 با ویزای موقت به نام آموزش عملی اختیاری (OPT) به آمریکا نقل مکان کرد. وی سپس یک سال بعد در سال 2016 شرکت خود ، شرکت فلر را تاسیس کرد. در آن زمان، آل مسعود می توانست روی یک برنامه مهاجرت در دوران اوباما به نام قانون بین المللی کارافرین(IER)حساب کند تا به او اجازه دهد در ایالات متحده بماند. اما با این حال ، در سال 2017، دولت رئیس جمهور دونالد ترامپ اقداماتی را جهت لغو برنامه(IER) به انجام رساند و سرانجام آنرا لغو نمود. در همین راستا به ال مسعود و خیلی های دیگر گفته شد که باید کشور را ترک کنند.
ال مسعود گفت: این یک لحظه بسیار غم انگیز برای من بود. من سردرگم بودم و نمی دانستم بعد از آن چه کنم و در این زمان بود که من به فکر استفاده از فرصت های دیگر افتادم. اطلاعات به دست آمده بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۶ نیز نشان می‌دهد که بیشتر درخواستها برای کار و کارگر ماهر خارجی معروف به ویزای (H-1B) در ایالات متحده رد میشوند. (طبق اعلام بنیاد ملی سیاست آمریکا ، این نرخ ها از شش درصد در سال 2015 به 32 درصد در سه ماهه اول سال 2019 رسیده است).
در همین حال ، این یک داستان متفاوت در کانادا است ، جایی که برنامه های فدرال و استانی درهای خود را به روی استعدادهای بین المللی فناوری مانند ال مسعود باز می کنند و این در حالی است که طبق آمار کانادا، انتظار می‌رود که تعداد کارمندان در بخش حرفه‌ای، علمی و فن‌آوری تا ۴.۵ درصد بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۸ افزایش یابد و انتظار می‌رود مهاجرت عنصر مهمی از رشد نیروی کار در دو دهه آینده باشد.
ال مسعود گفت یکی از دوستانم در دوره مدرسه تجارت بود که پیشنهاد کرد که باید به کانادا حرکت کنم. وی گفت که برای برنامه ویزا کارآفرین کانادا درخواست کرد و درخواستش در حدود یک ماه انجام شد و هواپیمای او در فوریه2018 در ونکور کانادا به زمین نشست و از اینرو وی از آن موقع تا کنون در انجا اقامت می کند. ال مسعود میگوید: من حداقل یک بار در ماه پیاده روی می کنم و غذای شگفت انگیزمیخورم، این جامعه بسیار متنوع است و من دوستان جدید زیادی دارم ، بنابراین همه چیز بسیار عالی است.
دوستی که آل مسعود را تشویق کرد کانادا را در نظر بگیرد ، جیک تایلر ، بنیانگذار و مدیر عامل شرکت FinnAI ، یک شرکت مستقر در ونکوور بود که مبتکر راه حل های هوش مصنوعی به بانک های سراسر جهان بود. این دو نفر از مدرسه تجاری(EI) یک دیگر را میشناختند و از استعدادی که داشتند با خبر بودند، به این واسطه کانادا با استفاده از استعدادهایی که توسط آمریکا رد شد اقتصاد رو به رشدی را برای خود متصور شده است.
در همین رابطه تایلر که اهل استرالیا است، با اقای گورو از هند و کارافرین کانادایی ناتالی کارتروایت که به عنوان افسر ارشد عملیاتی خدمت میکند توانستند یک شرکت در رابطه با هوش مصنویی تاسیس کنند. تایلر و گورو هم مانند ال مسعود از طریق برنامه ویزای راه اندازی کارآفرین کسب وکار خود را در کانادا بسازند.
کارترایت به( CICNEWS) گفت:که مهاجران بخش قابل توجهی استعداد از استعدادیابی هوش مصنوعی هستند و این موضوع را بیان کرد که همین اواخر شخصی را استخدام کرده که داستانی شبیه ال مسعود داشته است وی گفت: ما كسی را استخدام كرده ایم كه از ایالات متحده بیرون رانده شده است و دانشمندی با استعداد فوق العاده است .ما توانستیم از این فرصت استفاده كنیم و در كانادا موقعیتی به دست آوریم .
نکته قابل توجه این است که جریان جهانی استعدادیابی کانادا به این شرکت اجازه داده است تا حداقل دو هفته کارگران خارجی ماهر را در این زمینه به خدمت بگیرد در همین رابطه کارترایت هنگام استخدام یک کارمند برای شرکتش این روند دو هفته ای را از نزدیک مشاهده میکرد. در همین رابطه کارت رایت گفت: آنها ظرف چهار روز مورد موافقت قرار گرفتند و ظرف دو هفته به اینجا آمدند. این اطمینان از آوردن مردم به این معنی است که ما می‌توانیم استعدادهای بین‌المللی را پیدا کنیم .
یکی از سخنگویان سازمان(Finn AI)گزارش می‌دهد که ۵۴ درصد از دفترنمایندگی این سازمان در ونکوور از مهاجران تشکیل شده است. دفتر تورنتو این شرکت در حال حاضر یک کارمند دارد و این در حالی است که نمایندگی این سازمان در نیویورک از سه فروشنده که یا آمریکایی هستند و یا دارای مجوز کار آمریکا هستند تشکیل شده است. در حالی که کارت رایت گفت که تجربه زیادی برای استخدام کارگران بین المللی از طریق فرآیند مهاجرت آمریکا ندارد، او فرایند مهاجرت در امریکا را بلند و نامطمئن توصیف کرد. او همچنین گفت: برای استخدام یک فرد شش ماه زمان بسیار طولانی هست (شرکت های آمریکایی همچنین گزارش می دهند که استخدام مهاجران در مناطق کانادایی خود را آسانتر می کنند).
در همین رابطه ثور کالالیست مدیرعامل شرکت دیتاکوولد بیان کرد: سیاست های مهاجرتی کانادا را عاقلانه تر و بهتر توصیف کرد. شرکت دیتاکوولد راه حل های تکنولوژیکی را برای صنعت معدن پیشنهاد می‌دهد و در دره سیلیکون کالیفرنیا و در استان کانادایی بریتیش کلمبیا فعالیت میکند، که صنعت معدن قوی را دارد. وی گفت: این بسیار خوب است که بزرگترین رانندگان درسیستم مهاجرتی کانادا مورد قبول قرار گرفته اند و مهمتر از آن ، مهاجرت یک سیاست قابل پیش بینی برای ورود افراد است که برای ما خوب موثر بوده است.
امانوئل دلپورته که در سال 1999 از فرانسه به ایالت بستون امریکا نقل مکان کرده بود در یک شرکت به عنوان تحلیلگر فناوری اطلاعات مشغول به فعالیت شد که این شرکت حامی امانوئل برای دریات اقامت دائم او در امریکا بود او باید توسط این شرکت خاص استخدام میشد تا کارت سبز آمریکا یا وضعیت اقامت دائم را بدست آورد ولی در سال ۲۰۰۴، متوجه شد شرکت خوب عمل نمی‌کند و امکان از دست دادن شغل او و درخواست گرین کارت را در معرض خطر قرار می‌دهد. لذا او یا باید این فرآیند را دوباره با یک شرکت دیگر آغاز کند و یا کشور را ترک کند.
او در این رابطه اینطور بیان میکند: من از کشور اخراج نشده ام. من می دانستم که اگر بمانم ماندن برایم در اینجا دشوار و مشکلات زیادی روبه رو خواهم بود ، بنابراین تصمیم گرفتم قبل از اینکه در شرایط سختی باشم ، خودم را برای ترک این کشور آماده کنم.
پس از ان امانوئل تصمیم گرفت به کبک کانادا نقل مکان کند و درهمین رابطه درخواست ویزا کرد و در سال 2005 به کانادا نقل مکان کرد. او اینطور میگوید که در کانادا نیاز به حمایت یک شرکت نداشتم و به واسطه گواهینامه ای که داشتم و رزومه کاری خود توانستم شرکت خود را تاسیس کنم.
امانوئل هنوز در مونترال کانادا زندگی میکند و در شرکت (CJI)که یکی از مشهورترین شرکت های مشاوره ای در جهان هست کار میکند. وی گفت: من الان تقریبا 15 سال است كه در اینجا هستم. من الان یک شهروند محلی در اینجا هستم امانوئل نام کارفرمای سابق خود را نمی گوید اما می گوید که این شرکت ازآن زمان تا امروز تعطیل است.
آندری چارپکا ، از بلاروس ، یک توسعه دهنده نرم افزار در یک شرکت است که سیستم های الکتریکی را برای صنعت هوا فضا می سازد. او و همسرش که اصالتاً اهل روسیه است ، در اتاوا ، انتاریو زندگی می کنند و پس از هشت سال کار در ایالات متحده به کانادا نقل مکان کردند و دراین کشور مستقر شدند.
چارپکا همسرش را در یک اردوی تابستانی آمریکایی که در سال 1998برگزار شده بود، ملاقات کرد. هر دو انها خیلی زود پس از اشنایی با درخواست ویزای دانشجویی وارد کانادا شدند ، اما در آن زمان پول کافی برای واجد شرایط بودن را نداشتند ولی چارپکا لیسانس علوم خود را قبلا در امریکا گرفته بود اما همیشه علاقه داشت به کانادا بیاید.
او گفت: پس از چند سال ماندن در ایالات متحده ، مشخص شد که آینده ای برای ما وجود ندارد من می توانم ویزای موقت را دوباره تمدید کنم اما به نظر نمی رسد منطقی باشد که بتوانم گرین کارت را بگیرم و در همین حال [کانادا] یک برنامه مهاجرتی واقعی داشت که ما میتوانستیم واجد شرایط آن باشیم و بتوانیم به اینجا بیایم. او ادامه داد که پس ازفارغ التحصیلی در ایالات متحده مجبور بود هر 3 سال یک بار مجوز کار موقت خود را تمدید کند از همین رو اگر با همان کارفرما بمانید، کارفرما می‌تواند درخواست یک کارت سبز (اقامت کانادا) را به شما بدهد ولی او این را نمیخواست و زمانی که او و همسرش در نهایت برای برنامه کارگر ماهر فدرال کانادا درخواست دادند، گفت که حدود یک سال و نیم طول می کشد تا درخواست وی را برسی کنند. در نهایت آنها با داشتن شارپکا به عنوان متقاضی اصلی توانستند در سال 2006 به کانادا بیایند او در اخر اینطور بیان کرد که این احساس عجیبی بود چون این احساس آزادی واقعی بود زیرا بالاخره توانستیم مکانی پیدا کنیم که متعلق به ما باشد و با وضعیت روابط اجتماعی خوب می توانستیم با آرامش رفت و آمد کنیم و احساس می کردیم که عضو کامل از این جامعه هستیم.