به خاطر تنوع بالا نژادی، فرهنگی، زبانی و مذهبی هندوستان سالانه گردشگران زیادی از سراسر دنیا قصد سفر به این کشور کهن می‌کنند. اما قبل از سفر بهتر است در مورد این کشور اطلاعات لازم را کسب کنید. هند کشوری متشکل از شگفتی‌های طبیعی و ساخت دست بشر، دنیای رنگارنگی از طعم‌ها و عطرهای متفاوت، صومعه‌های رازآلود، معبدهای شگفت‌انگیز، شهرهای شلوغ و پر همهمه، امپراطوری‌های گمشده، جشنواره های هندی ، کاخ‌های مجلل، بازارهای شلوغ، پارک‌های ملی بکر، بناهای تاریخی حیرت‌انگیز که شبیه آنها را در هیچ جای دیگر دنیا پیدا نخواهید کرد. جاهای دیدنی هند بقدری زیاد است که زمان زیادی لازم دارید تا تمام آثار به جا مانده از امپراطوری‌های باستانی و چشم‌اندازهای شگفتی طبیعی هند را ببینید. 32 اثر از دیدنی های هند در میراث جهانی یونسکو ثبت شده است. از آب‌ها و ساحل‌های جنوب هند تا شهرهای دهلی نو ، آگرا ، جیپور ، گوا و بمبئی تا کوه‌های آرامش‌بخش و معبدهای باشکوه کوهستان‌های شمال آن، کشف سرزمین‌های ناآشنا، خوردن غذاهای جدید و غرق فرهنگ غنی هند شدن، همگی بخشی از تجربه‌ی سفر هند است.
آداب اجتماعی هند
با توجه به تنوع فرهنگی مردم هند ، اصول و قواعد رفتاری در مناطق گوناگون، فرق دارد، پس اگر در مورد موضوعی شک داشتید حتماً سوال کنید تا باعث آزار و رنجش طرف مقابل نشوید. کلمه آقا (sir) یا خانم (Ma’am) را برای خطاب کردن بزرگترها به کار ببرید. هندی‌ها معمولاً یک اسم مستعار دارند که در محل کار و در مواجهه با غریبه‌ها استفاده می‌کنند و یک اسم مستعار برای خانواده و دوستان دارند. مردم هند برای سلام کردن از کلمۀ نمسته (Namaste) استفاده می‌کنند و همزمان با آن، دو دستشان را کنار هم قرار می‌دهند و کمی هم خم می‌شوند. مردها اغلب هنگام ملاقات یا در زمان خداحافظی با مردان، با او دست می‌دهند، اما نباید به خانم‌ها دست بدهند. علاوه براین مردها به نشانه دوستی به آرامی رو شانه طرف مقابل می‌زنند. فرهنگ هند بر مبنای سلسله مراتب است و در نتیجه باید ابتدا با بزرگترها و اشخاص طبقۀ بالاتر احوالپرسی کنید. به‌عبارتی، طبقۀ اجتماعی روی احوالپرسی تاثیر دارد. مردم معمولاً دوست ندارند به طور مستقیم درخواستی را رد کنند. بنابراین اگر جملۀ سعی می‌کنم را شنیدید، به احتمال زیاد جواب آن فرد منفی است. بنابراین مشخص است که رفتار هندی‌ها رک و بی‌پرده نیست و باید باتوجه به ایما و اشاره‌ها به اصل مطلب پی ببرید.
لباس سنتی هند
لباس‌های سنتی هندی، بر اساس مناطق جغرافیایی، شرایط آب و هوایی، فرهنگ و اقوام مختلف از منطقه‌ای به منطقه‌ی دیگر متفاوت است. تاثیرات امپراطوری گوپتا، ورود اسلام به هند و استعمار بریتانیا هر یک به خوبی در لباس‌های مردم این کشور به چشم می‌خورد.
ساری هندی
"ساری هندی" لباس سنتی زنان هند است. این لباس متشکل از یک تکه پارچه به طول ۴٫۵ الی ۸ متر و عرضی به پنهای ۶۰ الی ۱۲۰ سانتی‌متر است. نوع پوشش آن بسته به مراسم مختلف، متفاوت است. زنان هندی معمولاً این پارچه را دور کمر پیچانده و باقی آن روی شانه‌ها می‌اندازند، به طوری که قسمت جلویی آن باز باشد. قدمت این لباس به دوران تمدن دره سند یعنی در حدود ۲۶۰۰ سال پیش از میلاد مسیح باز می‌گردد.
لهنگا چولی
لِهِنگا چولی، لباسی بلند، دارای چاک و دامنی کلوش است و دامن این پیراهن با قسمت بالایی آن که چولی نام دارد، جفت می‌شود. لهنگا چولی بیشتر به دلیل گلدوزی‌های پیچیده و ظریفش معروف است که عمدتاً در مراسمات ازدواج و جشن‌های خاص به‌کار می‌رود.
کمیس
کَمیس شلوار و چوریدار، یک نوع لباس دست راحتی و موقر است که زنان هندی در مناطق پنجاب و کشمیر آن را بر تن می‌کنند. این لباس متشکل از یک شلوار شبیه به پیژامه به نام Salwar است که قسمت‌های کمر و غوزک پای آن محکم و تنگ است.
لونگی
لونگی یا پَنچه ، پارچه‌ای بلند است که به دور کمر بسته می‌شود و لباسی بسیار پرطرفدار در هند به شمار می‌رود. مردان و زنان هندی، هر دو این لباس رنگارنگ و گلدار را می‌پوشند که عمدتاً مختص مراسم غیررسمی است. دوتی، لباس سنتی مردان هندی، پارچه‌ای سفید با حاشیه‌های طلایی است که بیشتر مردان در جنوب هند می‌پوشند.
پدیده‌های غرب‌گرایی و جهانی شدن، طراحی لباس‌های عصر حاضر هند را تحت تاثیر خود قرار داده‌اند. اگرچه "ساری" یکی از محبوب‌ترین لباس‌های هندی به شمار می‌رود، اما این روزها زنان هندی ترجیح می‌دهند کمتر از لباس‌های پوشیده‌تری مانند قمیض یا شلوار استفاده کنند.
غذاهای معروف هند
اگر بخواهیم فرهنگ غذایی هند را در یک جمله خلاصه کنیم می‌توان گفت خوردن غذاهای هندی مانند شیرجه رفتن در دریای ادویه‌جات است. علاوه بر طعم دهنده‌ها و ادویه‌ها از ترشیجات نیز زیاد در غذاهای هندی استفاده می‌شود، البته اغلب آنها را به عنوان طعم دهندۀ خارج از غذا و یا در کنار غذا به کار میبرند.
روغن جوش یا روگان جاش
نام دیگر این غذا، برۀ قرمز است و رنگ قرمزش از یک نوع قارچ کشمیری به وجود می آید. برای تهیۀ این غذا شما به ۱ کیلوگرم گوشت بره، ماست، برگ خلیج، گل میخک، فلفل قرمز، دارچین، تخم کتان، پودر گشنیز، زیره، رب زنجبیل، پیاز و نمک دارید.
مرغ کره ای
یکی از خوشمزه‌ترین و متداول‌ترین غذاها و صد البته گران‌ترین آنها است. مرغ کره‌ای یک غذای کلاسیک هندی است. برای تهیۀ این غذا، مرغ را به مدت یک شب داخل ماست و مخلوطی از ادویه‌ها می‌خوابانند و با سس مخصوص کره، پوره‌ی گوجه‌فرنگی و چندین نوع ادویه می‌پزند که به این غذا طعم بسیار مطبوعی می‌دهد.
بریانی
بریانی در جریان حمله مغولان به هند وارد شد و با خروج آنها از این کشور همچنان باقی مانده است. از میان مدل‌های متعدد بریانی، بریانی حیدرآبادی به علت نحوه پخت و پز و مواد تشکیل دهنده آن بسیار متفاوت و عالی است. برنج، گوشت (بره یا مرغ)، ماست، پیاز و مقدار قابل توجهی ادویه، طعمی فوق العاده را بوجود می‌آورد.
چات هندی
چات (اسنک‌های خوشمزه) غذای خیابانی اصلی هند است. اسنک‌های مشهور مانند کاچوری، پانی پوری، بهل پوری، با پایه برنج پف کرده و نخود فرنگی، سبزیجات و انواع ادویه. چات در اصل از شمال هند آمده و به تدریج در نقاط مختلف کشور محبوبیت پیدا کرده است.
تونده کباب
این کباب گوشت چرخ شده مربوط به شهر لانکاو (شهری در شمال ایالت پرادش هند) در مواد تشکیل دهنده خود شامل حدود 150 ادویه مختلف است. این کباب‌ها از گوشت بوفالو تهیه شده و با تغییراتی در دستور غذا با استفاده از مرغ یا گوشت گوسفند نیز تهیه می‌شود.
ماسالا دوسا
برنج پای ثابت اکثر غذاهای جنوب هند و یکی از اجزای اصلی خوراک لذیذ ماسالا دوسا است خود دوسا یک غذای هندی اصیل است، اما ماسالا دوسا از منطقه ساحلی کارناتاکه آمده است. آماده سازی این کرپ برنج خیلی ساده است؛ برنج و عدس برای 5 الی 6 ساعت خیس می‌خورند و بعد خمیر می‌شوند. سپس این خمیر در قابلمه پخته می‌شود. نوع موادی که داخل ماسالا دوسا ریخته می‌شود متفاوت است، اما معمولاً یک عدد سیب‌زمینی و پیاز کاری و چاتنی (نوعی ترشی با ادویه) در آن به کار می‌رود.
غذاهای محلی هند متنوع هستند که در اینجا ه بخشی از آنها اشاره کرده‌ایم.
بهترین زمان برای سفر به هند
آب و هوای هند به دلیل وسعت این کشور بسیار متنوع است و به هر گوشه ای از هند که سفر کنید با آب و هوای متفاوتی مواجه خواهید شد. از ماه آگوست (نیمه مرداد) تا ماه اکتبر (نیمه آبان)، بهترین زمان سفر به هند است و بیشترین تعداد بازدید کنندگان به هند سفر می‌کنند و به نوعی اوج فصل گردشگری در هند است.
هیمالیای غربی
بهترین زمان برای سفر به سرینگار، از مارس تا اکتبر است. از جولای تا آگوست، هوا سرد و در زمستان مرطوب است. شیملا در ارتفاع بالاتری قرار دارد بنابراین در زمستان سردتر است. برخی از مناطق مانند گلمرگ، مانالی و پهلگام معمولاً از دسامبر تا مارس، زیر چندین فوت برف قرار دارند. لداخ، صحرایی مرتفع و دارای آب‌و‌هوای بسیار سردی است. مسیرهای کوهستانی این منطقه از جولای تا اکتبر قابل دسترسی است.
دشت‌های شمالی
شهرهایی مثل دهلی نو، بنارس، لاکنو و پاتنا، تغییرات زیاد آب‌و‌هوایی را تجربه می‌کنند. این شهرها معمولاً از آوریل تا اواسط ژوئن، گرم هستند و در زمستان بین نوامبر تا فوریه بسیار سرد و در زمستان‌ها سوزان هستند. تابستان‌های این مناطق گرم است و فصل بارندگی از ژوئن تا سپتامبر ادامه دارد.
بخش‌های مرکزی
ایالت Madhya Pradesh گرمای هوای کمتری در فصل تابستان تجربه می‌کند اما فصل بارانی یعنی بین جولای تا سپتامبر، بارندگی در این منطقه زیاد است. زمستان‌ها، در شب دمای هوا کاهش پیدا می‌کند.
غرب هند
از نوامبر تا فوریه بهترین آب‌و‌هوا در این بخش حاکم است. البته شب‌ها هوا سرد می‌شود. تابستان‌ها هوا بسیار گرم است و بارندگی‌های شدید بین اواسط ژوئن تا اواسط سپتامبر ادامه دارد.
شرق هند
آب‌و‌هوا در ایالت‌هایی چون اوریسا که سیل‌خیز است، از اکتبر تا فوریه خنک‌تر است. از مارس تا مه گرم و سوزان است و از ژوئن تا اکتبر، باران‌های شدید موسمی می‌بارد.
جنوب غربی
بهترین آب‌و‌هوای این بخش را از نوامبر تا مارس تجربه خواهید کرد. بارندگی‌های موسمی بین اواخر آوریل تا جولای ادامه دارد. دمای هوا در تابستان به زیادی مناطق شمالی هند نیست ولی رطوبت زیادی وجود دارد. در مناطق ساحلی، نسیم خنکی می‌وزد.
جنوب شرقی
بارندگی بین اکتبر و دسامبر ادامه دارد و در تمام طول سال میزان رطوبت و دمای هوا بالا است. در زمستان‌ها، تپه‌ها و مناطق مرتفع، سرد می‌شوند.
شمال شرقی
از مارس تا ژوئن و از سپتامبر تا نوامبر، خشک‌ترین و مطبوع‌ترین زمان سال است. در بقیۀ ایام سال، بارندگی‌های شدیدی وجود دارد.
