دیدنی های هند

مجموعه دیدنی های هند ، از ویرانه‌های باستانی و ساختارهای مذهبی جذاب گرفته، تا شهر‌های عجیب و غریب، چشم‌اندازهای متنوع و جشنواره های هندی ، همه در کنار یکدیگر جمع شده‌اند تا هند را به یک منطقه توریستی تبدیل کنند. جاهای دیدنی هند آنقدر زیاد است که سالانه هزاران توریست برای دیدن این مکانهای جذاب به کشور هند سفر می‌کنند.

مرداب‌های کِرالا زنجیره‌ای از مرداب و دریاچه‌هایی است که در ایالت کِرالا و به موازات دریای عرب قرار دارند. مرداب های کرالای هند حاصل به هم پیوستن پنج دریاچه و 41 رودخانه به یکدیگر بوده که البته برخی از این دریاچه ها توسط مردم ساکن در آن منطقه ساخته شده است و باعث بوجود آمدن طبیعتی بهشتی و بکر در کرالا شده است. مرداب‌های کرالا خانۀ بسیاری از گونه‌های منحصر به فرد آبزیان از جمله خرچنگ، قورباغه، پرندگان آبی و حیواناتی مانند سمور دریایی و لاک‌پشت است. امروزه، قایق سواری، با استفاده از کِتووالام (قایقی سنتی که از برنج ساخته می‌شود که امروزه تبدیل به هتل‌های معلق شده) به علاوۀ امواج آب، پرطرفدارترین فعالیت توریستی در این مرداب‌ها به شمار می‌رود.

 

 

یکی از مکان های پر بازدید و دیدنی در هند ، معبد ویروپاکشا ، یکی از قدیمی ترین معابد هند، می باشد که در شهر همپی واقع شده است. این معبد تاریخی و زیبا که از مهم ترین دیدنی های هند محسوب می‌شود، در ابتدا یک عبادتگاه کوچک بوده است و در دوران حکومت ویجایانگارا توسعه یافت و به یک مجتمع بزرگ تبدیل شد. در تاریخ کشور هند آمده است که این معبد با معماری خاص و ساخته شده در قرن هفتم بدون وقفه در حال کار بوده است. بنای معبد در میان ویرانه‌های اطرافش، همچنان سالم باقی مانده است و مردم برای زیارت و عبادت هنوز به معبد ویروپاکشا مراجعه می‌کنند. در ماه دسامبر، معبد ویروپاکشا میزبان مراسم‌‌های نامزدی و عروسی متعددی می‌شود.

 

 

هارماندیر صاحب، که بیشتر به نام معبد طلایی شناخته شده، اصلی‌ترین جاذبه‌ی توریستی اَمریتسار و پراهمیت‌ترین مکان برای سیک‌ها است. ساخت معبد توسط استاد راماداس جی در قرن ۱۶ آغاز شد. در قرن ۱۹، ماهاراجه رانجیت سینگ تمام طبقۀ فوقانی معبد را با طلا پوشاند. اطراف این معبد دریاچه‌ای قرار دارد که به زیبایی آن افزوده است. گنبد طلایی آن به شکل گل نیلوفر آبی است که سمبل از پاکی برای سیک بر روی آن حک شده است. دین سیک (Sikh) برمبنای چند ارزش مهم بنا شده است که می‌توان به برابری و کار رایگان اشاره کرد. به همین منظور، این معبد دارای یک لانگار یا آشپزخانه جمعی رایگان است. آشپزخانه معبد طلایی از نظر ارائۀ غذا به تناسب ابعاد این معبد و تعداد بازدیدکنندگان آن کاملاً مطابق با این سنت فعالیت می‌کند. این معبد خارق العاده یکی از دیدنی های هند می‌باشد.

 

 

غارهای آژانتا آثار تاریخی حجاری شده درون سنگ و مربوط به قرن دوم پیش از میلاد هستند. غارهای باشکوه آژانتا حدود سال ۶۵۰ پیش از میلاد رها و تا سال ۱۸۱۹ فراموش شدند تا اینکه گروهی از شکارچیان انگلیسی به آنها برخورد کردند. انزوای این غارها زمینه‌ساز چنان شرایط محافظت شده‌ای شد که برخی از نقاشی‌های درون این غارها تا به امروز باقی مانده‌اند. نقاشی های دیواری محافظت شده نمایش دهنده‌ی همه چیز از میدان جنگ تا کشتی، خیابان‌های شهر و جنگل‌های پر از حیوانات پرتکاپو تا کوه‌های پوشیده از برف است. شهر آئورانگ آباد دروازه‌ی غارهای آژانتا و هم‌چنین غارهای شگفت‌انگیز اِلورا است.

اولین غار در شرقی‌ترین قسمت قرار دارد. ستون‌های کنده کاری شده و زیبای این غار مورد توجه قرار گرفته است. در برخی از نقاشی‌های موجود، لباس‌های ایرانی بر تن‌ها دیده می‌شود و این خودش بسیار جالب می‌باشد .تحقیقات نشان می‌دهد این غار از بقیۀ غارها بیشتر مورد توجه بوده و در ساخت آن ظرافت و حساسیت بیشتری به خرج داده‌اند.   دومین غار نسبت به غار اول نقاشیهای بیشتری را در خود جای داده است و بیشتر آنها انسان‌ها و دیگر موجودات را به تصویر کشیده‌اند . غارهای ۹ و ۱۰ بیشتر از بقیه مورد توجه هستند. غار شمارۀ ۱۷ نیز جالب است و در آن تصاویری از شاهزاده‌ای سریلانکایی مانند شاهزاده سیمهالا به چشم می‌خورد.  بقیه غارها نیز به همین ترتیب هرکدام ویژگی‌هایی زیبا دارند و هنوز محققان بر روی آنان کار می‌کنند و هر روز به نتایجی جالب دست پیدا می‌کنند.

 

 

جایسالمر شهری از جنس ماسه‌های طلایی و زرد رنگ که در نزدیکی مرز پاکستان در غربی‌ترین نقطه راجستان هند واقع شده است. این شهر شگفت انگیز به دلیل رنگ خاص خاک آن و همچنین معماری جالب بناهایش سالانه گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کند.  یکی از جاذبه های گردشگری این شهر زرد رنگ، قلعه تاریخی و نسبتاً بزرگ جایسالمر و دروازه‌ها می‌باشند. این قلعه بزرگ در بالاترین نقطه شهر جایسالمر و در قرن دوازدهم ساخته شده است، که به نظر می‌رسد برای نگهبانی و نگهداری از شهر ساخته شده است. قلعه جايسالمر در زبان محلى سونار كيلا (قلعه طلايى) ناميده مى‌شود.

مجموعه قلعه جایسالمر به عنوان یکی اَز دیدنی های هند مملو از ساختمان‌ها و بناهاى تاريخى باشكوه است كه هركدام يك جاذبه گردشــگرى فوق العاده به حساب مى‌آيند. مشهورترین سازه‌هاى اين مجموعه مثل ماهاراوال در ميدان چواهاتا قرار گرفته‌اند. يكى از جذابيت‌هاى اصلى اين ماهاراوال، تخت سلطنتی مرمرين اســت كه بالاى پله‌هايى از جنس مرمر قــرار دارد. يكى ديگر از ديدنى هاىِ قلعه جايســالمر "برج پنج طبقه تازيا" بوده كه درست روبه روى قصر ماهاراوال قرار دارد. اين برج توســط هنرمندان و صنعتگران مسلمان ساخته شده و سقف‌هاى آن به سبك بنگالى تزيين شده است. علاوه بر اين، قصر جواهر هم يكى از بى‌نظيرترين بناهاى مجموعه قلعه جایسالمر محسوب می‌شود و محل اقامت خاندان سلطنتی بوده است. معمارى و تزيينات اين قصر بسيار زيبا و چشمگير هستند و بيشــترين بازديد را بين بناهاى ديگر دارد. در مجموعه قلعۀ جایسالمر عمارت‌هاى زيادى هســت كه برخى از آنها چندصد ســال قدمت دارند. اين عمارتها از ماسه ســنگ طلايى تراشيده شده‌اند و تزيينــات و معمارى فوق العاده‌اى دارند. برخى از اين خانه‌ها اتاقهاى متعــددى دارند و پنجره‌هاى تزيين شــده چوبــى، طاقى‌ها، درهای چوبى و نفيس و بالكن‌هاى باشــكوه بر زیبایی اين عمارت‌ها اضافه مى‌كند.

 

 

تاح محل بدون شک در هر لیستی از دیدنی های هند وجود خواهد داشت. این بنای باشکوه با کاشی‌های مرمر سفید در آگرا واقع شده و بین سال‌های ۱۶۳۲ و ۱۶۵۳ به دستور امپراتور موقال شاه جهان و به یاد همسر مورد علاقه‌اش ساخته شده است. این ساختمان باشکوه که از آن با عنوان "قطره اشکی بر گونه ابدیت" نیز یاد می‌شود، یکی از شاهکارهای معماری موقال بوده و از جمله مکان‌هایی است که اکثریت مردم حداقل نام آن را شنیده‌اند. در تاج محل علاوه بر آرامگاه گنبدی با مرمرهای سفید، چندین ساختمان زیبای دیگر، حوض‌ها و باغ‌های بزرگ و وسیع همراه با درختان و گل و گیاهان زیبا نیز وجود دارند که در کنار یکدیگر باعث بوجود آمدن این مکان باشکوه شده‌اند. تماشایی‌ترین ویژگی این مقبره گنبد مرمری و زیبای آن است که حدود ۳۵ متر ارتفاع دارد و اغلب گنبد پیازی نامیده می‌شود. اما یکی دیگر از ویژگی‌های بسیار جالب بنا این است که در ساعات مختلفی از روز، رنگ‌های متفاوتی به خود می‌گیرد. به طور مثال می‌توان هنگام صبح بنا را به رنگ صورتی، عصر به رنگ سفید شیری و شب به رنگ طلایی مشاهده کرد.

تاج محل، این بنای مرمرین، روایت عاشقانه ای است از داستانی کهن میان شاه و ملکه در سرزمین پهناور هند. درست زمانی که معشوق از دست رفته بود و چیزی جز خاطراتش برای پادشاه دلسوخته باقی نمانده بود، عاشقِ تاج و تخت دار، خواست تا از جاودانگی شمایل خاطراتش اطمینان یابد و به این ترتیب دستور ساخت تاج محل را صادر کرد. این مرد کسی جز شاه جهان، امپراتور مغولی هندوستان نبود؛ کسی که تمثیل بی بدیلی از عشق را رقم زد و دنیا را در برابر شکوه احساسش به تعظیم وادار کرد. می‌گویند غم از دست دادن ملکه به قدری برای شاه جهان سنگین بود که در عرض چند ماه تمامی ریش‌ها و موهایش سپید شد. 

 

 

واراناسی یا شهر مردگان یکی دیگر از دیدنی های هند در حاشیه رود گنگ در هند قرار گرفته است. این شهر به همان اندازه برای هندوها اهمیت دارد که واتیکان برای کاتولیک‌ها و مکه برای مسلمانان. طبق افسانه‌ها، یکی از خدایان هندو به نام شیوا، حدود ۵ هزار سال پیش واراناسی را بنا نهاد. در فلسفه هندو، این شهر را "مرکز زمین" می‌دانند و بسیاری از آداب و رسوم مذهبی در اینجا و در اطراف گهات (رشته‌ کوهی در شبه جزیره هندوستان و یکی از ۱۰ کانون اصلی تنوع زیستی جانوری در جهان) انجام می‌شوند. هندوها گهات را مسیری آسمانی می‌دانند. گهات در چند شهر دیگر در حاشیه رودخانه مقدس هند وجود دارد؛ با این حال، تنها در واراناسی است که در امتداد ساحل سمت چپ رودخانه گنگ گهات دیده می‌شود و اینجا در آیین هندو بسیار شناخته شده است. 

صحنه زائرانی که در هنگام غروب و در میان بازتاب معابد قدیمی که تصویرشان در آب افتاده است، مشغول نیایش در رودخانه گنگ هستند، احتمالا یکی از خارق العاده‌ترین چشم‌انداز‌های جهان است. کیفیت آب رودخانه گنگ، پایین‌ترین کیفیت را در میان رودخانه‌های جهان دارد. معبد کاشی ویشوانا، قایق سواری، رصدگاه جنتر منتر، مجسمه ایستاده بودا از جاذبه های این شهر می‌باشند.

 

 

قلعه مهرانگار یکی دیگر از دیدنی های هند و یکی از بهترین نمونه‌های حفاظت شده و بزرگترین قلعه در هند است که برجهای آن 400 فوت بالاتر از شهر جدهپور قرار دارد. این قلعه در سال 1459 توسط راجپوت، رهبر رائو جودا از قبیله راتور کشف شد و از آن زمان تا کنون خانواده سلطنتی جدهپور صاحب و اداره کننده آن هستند. مهرانگار به معنای قلعه خورشید است و طبق یک افسانه خانواده سلطنتی جدهپور از طرف خدای خورشید، سوریا بر روی زمین نازل شده‌اند. بازدید از تاریخچه قلعه مهرانگار چند ساعت زمان لازم دارد اما هر دقیقه آن تجربه‌ای ارزشمند است.

پس از یک پیاده روی طولانی از شهر به سمت این قلعه به دروازه اصلی آن می‌رسید و پس از ورود، به رمپی می‌رسید که با 7 دروازه کوچکتر پوشیده شده است. در یکی از این دروازه‌ها که لوها پل نام دارد میخ‌های بزرگ آهنی که در چوب جاسازی شده‌اند برای جلوگیری از حمله فیل‌ها در زمان دسترسی به قلعه مهرانگار وجود دارد و نقش‌های کوچک قرمز رنگی که بر دیواره‌های آن کشیده شده، یادآور یک واقعه تاریخی است. این نقش‌ها توسط همسران مهاراجه من سینگ است که در روز تشییع جنازه او در سال 1843 بر روی این دیوارها کشیده شده است. کوشک‌های سلطنتی داخل دیدنی هایِ قلعه مهرانگار امروزه به عنوان موزه به کار می‌روند. این کوشک‌ها به طرز زیبایی به وسیله حیاط‌های مسقف که با بالکن‌های جذاب و شبکه بندی‌هایی تزئین شده، به یکدیگر متصل شده‌اند.