مهاجرت یعنی چه؟ این فرایند چه دلایل، سختی‌ها و شیرینی‌هایی دارد؟ چند راه برای مهاجرت پیش‌پایمان است؟ اصلا صبر کنید ببینم! برای مهاجرت باید چه کار کرد؟ هزینه‌هایش چقدر است؟
در این مطلب از سری مقالات موسسه حامی مهاجر، قصد داریم قدم در راه اعجاب‌انگیز مهاجرت بگذاریم و دربارۀ تمام این موضوعات صحبت کنیم. پس همراهمان باشید تا شانه‌به‌شانۀ هم، پستی‌بلندی‌های مسیر مهاجرت را کشف کنیم.
اگر سری به لغت‌نامه‌ها بزنیم، می‌بینیم که نوشته‌اند مهاجرت یعنی کوچ، عزیمت، جابه‌جایی و مواردی مانند آن. درست هم است! در یک نگاه کلی، مهاجرت یعنی از نقطه‌ای به نقطۀ دیگر رفتن. اما بحث اساسی اینجاست: فاصلۀ این دو نقطه چقدر است؟!
شاید اگر با عینک ذره‌بینی به ماجرا نگاه کنیم، فارغ از مسافت‌ها، بسیاری از «جابه‌جایی»ها نوعی مهاجرت به‌حساب بیایند؛ مثلا با این دید، کوچ‌کردن از یک ناحیۀ شهر به ناحیۀ دیگرش، مهاجرت محسوب می‌شود. یا در مقیاس بزرگ‌تر، ترک خانه و شروع زندگی در شهر یا روستایی دیگر، نوعی مهاجرت است.
اما بیایید روراست باشیم! منظور ما از مهاجرت، دقیقا همین است؟! یعنی وقتی در یک جمع دوستانه نشسته‌ایم و حرف مهاجرت به‌میان می‌آید، منظورمان زندگی در منطقه‌ایست که تنها چند کیلومتر یا چندده کیلومتر آن‌طرف‌تر قرار دارد؟! اصلا مهاجرت چیست؟
اگر در خیابان راه برویم و این سوال را به‌صورت تصادفی از چند نفر بپرسیم، احتمالا همۀ آن‌ها خواهند گفت «مهاجرت، یعنی ترک زادگاه خود و آغاز زندگی در سرزمینی دیگر». حالا این «ترک‌کردن»، می‌تواند دلایل متنوعی داشته باشد؛ اما واقعیت این است که اصل‌ماجرا تغییر نمی‌کند.
یعنی همین‌که شما از مرزهای آبی، خاکی و هوایی کشور خود خارج شوید و با رویای «شروعی تازه»، قدم بر خاک سرزمینی دیگر بگذارید، مهاجرت کرده‌اید؛ پس دیگر فرقی ندارد که هدفتان از این تغییر چه بوده است. در هر صورت، «شما یک مهاجر هستید».
تازه گذشته از این، همۀ ما از کودکی با مفهوم مهاجرت آشنا شده‌ایم! می‌دانید کِی؟ زمانی که برایمان قصۀ کوچ‌کردن پرنده‌ها را تعریف کردند! از همان موقع بود که دانستیم هرگاه وقتش برسد، پرندگان دسته‌دسته آشیانۀ خود را ترک خواهند کرد و به‌امید درآغوش‌کشیدن روزهای خوش، پروازکنان راهی خانه‌وکاشانۀ جدیدی می‌شوند.
پس پاسخ این سوال واضح است:
مهاجرت چیست؟ پرواز از آشیانه، به‌امید ساختن تجربه‌ای بهتر، در کاشانه‌ای نو!
تا حالا به این سوال فکر کرده‌اید؟ به‌نظرتان چرا باید مهاجرت کرد؟
اگر پاسختان این است که «به‌خاطر شرایط»، پیشنهاد می‌کنیم جزئیات بیشتری را در نظر بگیرید! چون مهاجرت، این فرایند پُر از پستی‌وبلندی، تنها «همان» شرایط مدنظر شما را تغییر نخواهد داد؛ بلکه جهانتان را زیرورو خواهد کرد!
البته منظورمان این نیست که دنیا را بر سرتان آوار خواهد کرد، نه! اتفاقا برعکس! دستتان را خواهد گرفت و جهان تازه‌ای را به شما نشان خواهد داد. جهانی که به‌طرز شگفت‌انگیزی، با هرآنچه تجربه کرده‌اید متفاوت است. جهانی که شما را با خودتان روبه‌رو می‌کند و «تو را به تو» می‌شناساند! همان‌طور که آندره ژید، نویسنده فقید فرانسوی می‌گفت «در ماجراجویی‌هاست که مردم خودشان را می‌شناسند».
پس شاید بهترین پاسخ به سوال «چرا مهاجرت» این است که مهاجرت، شما را به خودشناسی می‌رساند، دنیایتان را بزرگ می‌کند، به افق دیدتان وسعت می‌دهد و رویاهایتان را دست‌یافتنی‌تر می‌کند. چگونه؟ بگذارید در بخش بعدی راجع‌به آن صحبت کنیم.
قبل از هر مسئله‌ای، باید این حقیقت را بپذیریم که مهاجرت، لحظات پرفرازونشیب زیادی دارد؛ پس قرار نیست همه‌چیز افسانه‌وار پیش برود. دنیای حقیقی، قصۀ «آلیس در سرزمین عجایب» نیست! بلکه اندک‌اندک، دشواری‌ها هم از راه می‌رسند و شما را در آغوش می‌کشند!
اما می‌دانید این سختی‌ها چگونه تحمل‌پذیر می‌شود؟ به‌واسطۀ رویاپردازی درباره اهدافمان، فکرکردن به آرزوهای شیرینی که همیشه در سر داشته‌ایم و تلاش برای رسیدن به خواسته‌هایی که دلایل مهاجرت ما محسوب می‌شوند.
کدام دلایل؟ این‌ها:
سالار کمانگر (مدیرعامل سابق یوتیوب)، فیروز نادری (از مقامات ارشد ناسا)، پروفسور مریم میرزاخانی (نخستین زن در جهان که برندۀ مدال فیلدز شد)، دکتر لیلی افشار (نخستین زن در جهان که توانست در رشتۀ گیتار کلاسیک، مدرک دکتری بگیرد)، پروفسور مجید سمیعی (متخصص به‌نام مغزواعصاب و رئیس بیمارستان هانوفر آلمان) و... تنها تعدادی از ایرانیان موفق خارج از ایران هستند.
البته منظورمان این نیست که مهاجرت‌کردن، حتما باعث موفقیت‌های پرسروصدای این‌چنینی می‌شود! اما بیایید واقع‌بین باشیم. همۀ ما رشدکردن را دوست داریم و زمانی که در محیط مناسب قرار بگیریم، تلاش می‌کنیم «بشود»! خوب مهاجرت‌کردن همین کار را می‌کند. یعنی فرصت رشد را در اختیارتان و مسیر پیشرفت را نشانتان می‌دهد.
تازه گذشته از این، خودتان هم دیده‌اید که «جابه‌جایی» چه تاثیر شگفت‌انگیزی بر انگیزۀ آدم‌ها می‌گذارد؛ مثلا بارها پیش آمده که کاری امانمان را بریده، اما همین‌که محیط را تغییر داده‌ایم، شور و شوقمان برای تکمیل آن چندبرابر شده!
همین ماجرا در بحث مهاجرت هم صدق می‌کند. این‌طوری که با چنین جابه‌جایی پرسروصدایی، انگیزه‌مان برای شروع جدید صدبرابر می‌شود! یعنی همین‌که آب‌وهوای سرزمین نو به سرمان بخورد و زندگی‌مان رنگ تازه‌ای بگیرد، خودبه‌خود خودمان را ملزم به پیشرفت می‌کنیم.
پس با این اوصاف، کسی چه می‌داند؟ شاید نفر بعدی در لیست ایرانیان موفق خارج از کشور، شمایی باشید که این مطلب را می‌خوانید!
می‌گویند «در دنیای امروز آسایش زیاد است و آرامش کم!»
اگر کمی به این جمله دقت کنیم، می‌بینیم بیراه هم نیست. با رشد جوامع بشری در طی دهه‌های گذشته، زندگی ما نسبت به مردمی که در دهۀ 70 و 80 میلادی زندگی می‌کردند، بسیار راحت‌تر و کم‌خطرتر شده است. اما آرامش چه؟ تکلیف تشویش‌ها و ناآرامی‌هایمان چیست؟!
واقعیت این است که بحث آرامش، تا حد زیادی به محیط زندگی ما برمی‌گردد. یعنی جدا از دردسرهای روزمره، شرایط نابه‌سامان محل زندگی هم می‌تواند این آش را شورتر کند!
به همین خاطر هم، هرساله عده زیادی تصمیم می‌گیرند محل زندگی خود را تغییر داده و به این ترتیب، از همان اندک‌آرامش باقی‌ماندۀ زندگی‌شان لذت ببرند. تازه در این مسیر، آن‌ها می‌توانند از به‌روزترین امکانات دنیا هم در جهت راحتی بیشتر خود استفاده کنند.
پس زندگی راحت‌تر، آرام‌تر و به‌روزتر، یکی از دلایل جدی مهاجرت به‌حساب می‌آید.
شاید عجیب به‌نظر برسد؛ اما همۀ کسانی که مهاجرت می‌کنند، درگیر یک رقابت جدی‌اند! چطور رقابتی؟ ماراتُنی دلهره‌آور که در آن، تنها یک رقیب دارند: خودشان!
منظورمان چیست؟
لحظاتی را به‌یاد بیاورید که قرار بوده تصمیم مهمی برای زندگی‌تان بگیرید. آیا در آن حال، نشده که با شک‌وتردید از خودتان بپرسید «واقعا می‌توانم این کار را بکنم»؟
منظور ما هم چنین حالتی‌ست؛ چون بیشتر کسانی که مهاجرت می‌کنند، ابتدای کار از خود می‌پرسند «آیا می‌توانم از پسش بربیایم؟» و پس از آن، سعی می‌کنند این سوال را به بهترین شکل پاسخ بدهند. چرا؟ چون همۀ آن‌ها می‌خواهند به «منِ» خودشان ثابت کنند که «بله! همه‌چیز شدنی است».
بنابراین هرچند خیلی ملموس نیست، یکی دیگر از دلایل مهاجرت، تلاش برای رسیدن به چنین خودشناسی و استقلالی‌ست؛ به‌خصوص که قدرت حل‌مسئله را هم به‌شکلی باورنکردنی افزایش می‌دهد! پس در یک متن تبلیغاتی، بیراه نیست اگر بگویند: «با مهاجرت، خودت را بشناس!»
راستش را که بخواهید، مهاجرت‌کردن ما را بزرگ می‌کند! یعنی چه از نظر رفتار و گفتار، چه از لحاظ وسعت‌دید، چه در زمینۀ روابط اجتماعی، چه در خصوص اخلاقیات و چه هر جنبۀ دیگری، مهاجرت آدم‌ها را بالغ‌تر می‌کند.
درستش هم همین است دیگر! هرچقدر که محیط اطراف ما بزرگ‌تر باشد، دنیایمان وسیع‌تر خواهد شد. هراندازه با آدم‌های مختلف سروکار داشته باشیم، ایده‌های متنوع‌تری به سراغمان خواهد آمد. به هر میزان که فرصت بیشتری برای دیدن جهان داشته باشیم، بینش و طرز فکرمان هم رشد خواهد کرد.
پس مهاجرت کنید، به این دلیل: بزرگ‌شدن!
به‌قول آن دیالوگ معروف، «راه های مهاجرت به تعداد آدم‌ها» که نه! اما متناسب با شرایط آدم‌هاست؛ یعنی فرقی ندارد دلیلتان برای مهاجرت چیست یا چه روزگاری را پشت‌سر می‌گذارید. مهم نیست دانشجویید یا دانش‌آموز، کار می‌کنید یا بازنشسته شده‌اید، وضعیت تاهلتان به چه صورت است و...
همین‌که تصمیم به مهاجرت بگیرید، راه‌های متنوعی پیش‌پای شما قرار می‌گیرد! البته این راه‌ها کاملا به جزئیات زندگی‌تان بستگی دارد؛ مثلا برای شما و دوستتان که در ظاهر شرایط یکسانی دارید، نمی‌شود نسخۀ مشابهی پیچید! بلکه در این حالت، شرایط هرکدامتان باید جداجدا بررسی شود.
تازه در نهایت ممکن است به‌جای یک راه، چند مسیر مهاجرتی متفاوت به شما پیشنهاد شود. این دیگر به وضعیت پرونده و نظر کارشناسان بستگی دارد. البته اگر می‌خواهید مناسب‌ترین روش مهاجرتی را برای خودتان پیدا کنید، یک راه ساده‌تر هم سراغ داریم؛
اینکه به فرم ارزیابی مهاجرت حامی مهاجر سری بزنید و با واردکردن اطلاعات خواسته‌شده، بررسی وضعیت پرونده‌تان را به همکاران ما بسپارید. برای کسب اطلاعات بیشتر، می‌توانید با شمارۀ 02148000957 هم تماس بگیرید.
در ادامه، راجع‌به راه های مهاجرت بیشتر صحبت می‌کنیم.
بگذارید اول این روش‌ها را به‌صورت سرفصل‌وار معرفی کنیم و سپس، یکی‌یکی توضیحشان بدهیم.
پس این شما و این، تعدادی از مهم‌ترین راه های مهاجرت:
می‌گوییم لاتاری «آمریکا»، چون این روش مهاجرتی فقط‌وفقط مختص ایالات متحده است. سازوکارش هم به این صورت است که شما با ثبت‌نام در لاتاری، کدی را دریافت می‌کنید که به‌منزله کد شانس شماست و کانفرمیشن نامبر نام دارد.
خوب این کد چه کاربردی دارد؟ اینکه وقتی 6 ماه از زمان ثبت‌نام گذشت و موعد قرعه‌کشی لاتاری آمریکا فرا رسید، شما به‌وسیله همین کانفرمیشن نامبر می‌توانید سرنوشت قرعه‌تان را مشاهده کنید. حالا اگر برنده نشده بودید فدای سرتان! دنیا که به آخر نرسیده! سال‌های بعد هم می‌توانید در این برنامه شرکت کنید.
اما اگر برنده شده بودید، خوش به حالتان! زیرا لاتاری، سریع‌ترین و بی‌دردسرترین شیوۀ مهاجرت به ایالات متحده است. تنها کافی‌ست نکات مهم مقالۀ راهنمای برندگان لاتاری را مطالعه کرده و آمادۀ سفر به آمریکا شوید. راستی! اگر سوالی هم بود، از این طریق پاسخگوی شماییم: 02148000957.
وقتی از دلایل مهاجرت حرف می‌زدیم، گفتیم خیلی‌ها را «میل به پیشرفت»ـشان وادار به مهاجرت می‌کند. مهاجرت کاری هم چنین وضعیتی دارد؛ یعنی متخصصان و کارشناسان زیادی، برای تحقق رویاهایشان و پیشرفت در عرصه‌های کاری و اقتصادی و حرفه‌ای، سرزمینشان را ترک و در کشور دیگری آغازبه‌کار می‌کنند.
حالا برای این نوع مهاجرت، هم می‌توان از شیوه‌هایی مثل دریافت معرفی‌نامه از شرکت مقصد یا برنامه‌هایی مانند برنامه‌های استانی کانادا استفاده کرد، یا می‌توان با اخذ ویزای جست‌وجوی کار کشورهای مختلف، مانند ویزای جاب سیکر پرتغال، حضورا به‌دنبال یافتن شغل مناسب رفت.
اگر بگوییم پرتکرارترین روش مهاجرتی ایرانیان، مهاجرت تحصیلی‌ست، اغراق نکرده‌ایم! حالا دلایلش هم متفاوت است؛ عده‌ای از کودکی رویای تحصیل در دانشگاه‌های اسم‌ورسم‌دار دنیا را داشته‌اند و عده‌ای دیگر، تحصیل در آن‌سوی مرزها را به‌چشم پلی می‌بینند که می‌تواند فاصلۀ آن‌ها و اهدافشان را کم کند.
تازه در این راه، حتی «آقا ما انگلیسی بلد نیستیم» هم مانعی جدی محسوب نمی‌شود! مثلا برای تحصیل بدون مدرک زبان در آمریکا (تنها با مدرک دیپلم)، نیازی به آیلتس و تافل و دولینگو نیست که! فقط کافی‌ست دیپلم داشته باشید تا بتوانید پذیرش موردنظر و ویزای آمریکای خود را به‌دست بیاورید! چگونه؟ در مقاله‌اش توضیح داده‌ایم. آن را بخوانید.
ضمنا یک موضوع دیگر را هم در پرانتز بگوییم. اینکه در این شیوۀ مهاجرت به آمریکا (تحصیل بدون مدرک زبان)، همسر و فرزندان مجرد زیر بیست‌ویک‌سالتان هم می‌توانند شما را همراهی کنند. پس جمع خانواده، حسابی جمع خواهد بود!
سایر مزایای تحصیل بدون مدرک زبان در آمریکا را در تصویر زیر مشاهده می‌کنید.
اما گذشته از این، برای تحصیل با مدرک زبان انگلیسی یا دیگر زبان‌ها، می‌توانید چنین گزینه‌هایی را هم مدنظر قرار بدهید:
«سرمایه‌گذاری» یکی از آن واژه‌های قلبمه‌سلمبه‌ایست که تا دلتان بخواهد معنا و مفهوم دارد! مثلا برای یکی، سرمایه‌گذاری یعنی خریدوفروش دلار و برای دیگری، یعنی فعالیت در زمینه بورس و ارزهای دیجیتال. اما برای ما چی؟
به‌صورت کلی، وقتی بحث مهاجرت از طریق سرمایه‌گذاری به‌میان می‌آید، منظورمان مواردی مانند ثبت شرکت در خارج یا خرید ملک است. چرا؟ چون در چنین موقعیت‌هایی است که شما سهم مهمی در اقتصاد کشور مقصد ایفا می‌کنید؛ وگرنه در موارد جزئی‌تر، تاثیر چندانی بر بازار مالی آن کشور ندارید.
دربارۀ ثبت شرکت در خارج هم، همین بس که بدانید مثلا با ثبت شرکت در دبی یا ثبت شرکت در عمان (البته در مناطق آزادش)، از پرداخت هرگونه مالیات معاف خواهید شد! یعنی نه‌تنها راهی یک کشور دیگر می‌شوید، در آنجا به‌عنوان یک کارآفرین موردتحسین قرار می‌گیرید و به واحد پولی آن‌ها درآمد کسب می‌کنید، که ریالی هم بابت مالیات نمی‌پردازید. هرچه هست، برای خودتان!
البته قضیۀ ثبت شرکت در ترکیه جالب‌تر است! این‌طوری که شما حتی برای راه‌انداختن یک سوپرمارکت یا آرایشگاه هم که شده، باید شرکتی ثبت کنید! فکرش را بکنید؛ در آرایشگاه یا فروشگاه خود مشغول به کارید، در حالی که گواهی ثبت شرکتتان هم بر روی دیوار آویزان شده. همین‌قدر اصولی و مطمئن!
اما دربارۀ مهاجرت از طریق خرید خانه، راستش را که بخواهید، ما تنها ترکیه را پیشنهاد می‌کنیم. اما همین‌طوری نه! برایش دلیل داریم. آن هم اینکه اولا خرید خانه در ترکیه بسیار راحت‌تر از خرید ملک در دیگر کشورهاست. پس تا زمانی که می‌شود بی‌جنگِ اعصاب خانه‌ای را در ترکیه خرید، چرا خودمان را اذیت کنیم؟!
ثانیا، مگر شما دلتان نمی‌خواهد به‌عنوان یک مهاجر، پاسپورت کشور مقصدتان را بگیرید و از امکانات شهروندی‌اش به‌صورت تمام‌وکمال بهره‌مند شوید؟ خوب خرید ملک در ترکیه هم برای همین است دیگر! اگر خانه‌ای را طبق شرایط دولت ترکیه خریداری کنید، اخذ شهروندی ترکیه در مشت‌تان خواهد بود! کدام شرایط؟ به مقاله چگونه در ترکیه خانه بخریم سری بزنید تا بدانید از چه حرف می‌زنیم.
اشتباه نکنید! مهاجرت از طریق ازدواج و تولد و خانواده، سه مقولۀ جدا از یکدیگر هستند؛ اما به‌خاطر شباهت‌های ساختاری، ما آن‌ها در یک بخش توضیح می‌دهیم.
خوب مهاجرت از طریق ازدواج که واضح است. شما به‌واسطۀ پیوند زناشویی با شخصی که تابعیت یا اقامت یک کشور دیگر را دارد، می‌توانید راهی آن سرزمین شوید. البته قبل از مهاجرت، حتما قوانین کشور مقصد را مطالعه کنید؛ چون این موارد سرزمین‌به‌سرزمین فرق می‌کند؛ مثلا دربارۀ آمریکا، پیشنهاد می‌کنیم مقالۀ ویزای نامزدی ایالات متحده را حتما مطالعه کنید.
مهاجرت از طریق خانواده هم مانند ازدواج است؛ یعنی در صورتی که یکی از اعضای خانواده‌تان راهی سرزمین دیگری شده و تابعت آن سرزمین را به‌دست آورده باشد، می‌تواند برایتان دعوتنامه‌ای بفرستد و شما را هم به خانه‌اش فرا بخواند! می‌خواهید شرایطش را بدانید؟ در مقالۀ ویزاهای خانوادگی آمریکا نمونه‌ای از آن را توضیح داده‌ایم.
اما در خصوص مهاجرت از طریق تولد، باید بدانید اوضاع کمی متفاوت است. چون دو رویۀ متفاوت در این باره وجود دارد؛ دو رویه‌ای که به اصل خاک و اصل خون شهرت دارد. مفهموش هم این است که نوزاد متولدشده در یک کشور، آیا شهروند آن سرزمین محسوب می‌شود یا این ماجرا، به تابعیت والدینش بستگی دارد.
پس مهاجرت با تولد در هر سرزمین، قواعد خودش را دارد! اگر دوست داشتید بیشتر بدانید، به این مقاله سر بزنید: چه کشورهایی با تولد فرزند، حق شهروندی اعطا می‌کنند؟
نوبتی هم باشد، نوبت صحبت‌کردن دربارۀ این موضوع است: مهاجرت چه مزایا و معایبی دارد؟
همین‌طور که تا حالا شانه‌به‌شانه‌مان پیش آمده‌اید (و بابتش ممنونیم!)، همراهمان باشید تا راجع‌به این حقایق حرف بزنیم.
به‌نظر بهتر است اول «قورباغه‌مان را قورت بدهیم» و از سختی های مهاجرت حرف بزنیم. موافقید؟
مگر کسی هم پیدا می‌شود که از فرودگاه، خاطرۀ خوش داشته باشد؟! مگر کسی هم وجود دارد که با یادآوری لحظۀ جدایی، دلش نگیرد؟ واقعیت این است که مهاجرت، یعنی جاگذاشتن بخشی از وجود خود پیش خانواده، دوستان و...
پس باید پذیرفت که رنج دوری و غم دل‌دلتنگی، بخشی جدانشدنی از مهاجرت است؛ اما روی دیگر سکه را هم باید دید! اینکه همین جابه‌جایی پردردسر، خودش دروازه‌ایست برای آشنایی با آدم‌های جدید و شکل‌گیری دوستی‌های تازه؛ دوستی‌هایی چندفرهنگه که شاید در ابتدا کمی گیج‌کننده به‌نظر برسد، اما همین‌که خودتان را با آن وفق بدهید، بخش بزرگی از احساس غربت شما را کنار خواهد زد!
لابد شما هم شنیده‌اید که در جوامع دیگر، اثری از بحث شیرین «تعارف» نیست! اما می‌دانیم دگر! این تنها اختلاف فرهنگی ما با باقی دنیا نیست؛ مثلا حتی بین دو کشور ایران و افغانستان، با وجود همسایگی و شباهت‌های زبانی و پیشینۀ تاریخی مشترک، تفاوت‌های فرهنگی زیادی وجود دارد.
خوب همین موضوع می‌تواند سخت باشد؛ به‌خصوص در هفته‌های اول که تازه می‌خواهید خودتان را با محیط سازگار کنید و تفاوت‌ها را بپذیرید؛ اما با این حال، بد نیست بدانید این اتفاق چندان هم بغرنج نیست؛ چون «انسان، بندۀ عادت است»! همین‌که یک‌خرده بگذرد و به اطرافیانتان خو بگیرید، تفاوت‌های فرهنگی دیگر خیلی هم آزارتان نمی‌دهد.
البته در برخی موارد، این اختلافات کلا به چشم نمی‌آید؛ مثلا موقع اقامت در ترکیه، اصلا خبری از این‌همه قیل‌وقال نیست! چرا؟ چون حالا نه دقیقا سیبی که از وسط نصف شده باشد! اما مردم ترکیه چه از لحاظ اخلاقی‌رفتاری و چه از نظر فرهنگ غذایی، خیلی شبیه به مردم ایران‌اند. طوری که زندگی در این سرزمین، احساس حضور در خانه را برایتان زنده می‌کند.
این موضوع، تا حدی به همان دو مورد قبلی برمی‌گردد؛ یعنی هنگامی که تازه از کشور خود خارج شده‌اید و آشنایی زیادی با فرهنگ سرزمین مقصد ندارید، ارتباط‌برقرارکردن هم برایتان دشوار می‌شود؛ به‌ویژه که در این خصوص، موضوع زبان هم نقشی اساسی بازی می‌کند!
پس شاید بد نباشد قبل از مهاجرت، کمی دربارۀ فرهنگ آن سرزمین و آداب‌ورسومش مطالعه کنید. ضمنا یادگیری زبان محلی آن کشور معجزه که نه، اما اوضاع را دگرگون می‌کند! پس هرچند برقراری ارتباط در اوایل دورۀ پَسامهاجرت سخت است، رفته‌رفته که الگوهای رفتاری مردم را بشناسید و به زبان خودشان صحبت کنید (حتی دست‌وپاشکسته)، این مسئله هم رفع خواهد شد. بد به دلتان راه ندهید!
حالا که سه مورد از سختی های مهاجرت را گفتیم، بگذارید راجع‌به سه نمونه از خوبی های مهاجرت هم حرف بزنیم.
دروغ چرا؟! این رویای کودکی خیلی‌هایمان بود که وقتی بزرگ شدیم، بتوانیم مثل اثر ژول ورن، «دور دنیا را در 80 روز» بگردیم و غرق در لذت شویم؛ اما با شرایطی که امروزه بر زندگی‌هایمان حاکم است، 80 روز که هیچ، شاید 80 سال هم کفاف تحقق چنین رویایی را ندهد!
دلیلش هم این است که برای برآورده‌کردن چنین آرزویی، در درجۀ اول «اعتبار پاسپورت» است که اهمیت دارد؛ یعنی اگر پاسپورت قدرتمندی داشته باشیم، تقریبا نصف راه را رفته‌ایم و اگر غیر از این باشد، ممکن است اوضاع زیاد خوب پیش نرود.
دیگر اینکه برای دیدن جهان، باید از شرایط مالی نسبتا خوبی برخوردار بود. یا حداقل شرایط زندگی‌مان طوری باشد که در کنار خرج‌های ضروری، پس‌اندازی هم برای تفریحاتمان بماند. خوب مهاجرت همین فرصت را مهیا می‌کند؛ یعنی به ما اجازه می‌دهد بین کار و زندگی‌مان تعادل ایجاد کنیم و برای واقعی‌کردن خواسته‌هایمان، چه رویای کودکی‌مان باشد و چه اهداف بزرگسالی، دردسر زیادی نداشته باشیم.
در پرانتز: برای داشتن یک پاسپورت قدرتمند، می‌توانید به کشوری مانند ترکیه مهاجرت کنید و از طریق روش های اخذ تابعیت ترکیه، گذرنامۀ قدرتمند این کشور را به‌دست بیاورید. گفتنی است در این شرایط ، امکان سفر آسان به بیش از 111 کشور جهان برایتان فراهم خواهد شد!
گفتیم یکی از دلایل مهاجرت، رشدکردن است. حالا باید بگوییم همین مورد، یکی از خوبی های مهاجرت هم محسوب می‌شود! چون شمایی که مهاجرت می‌کنید (یا فکر آن را در سر دارید)، قطعا برای این تصمیم خود دلیل مهمی دارید. حالا یا دلیلتان به مواردی مانند آرامش و آسودگی‌خاطر برمی‌گردد، یا به‌دنبال پیشرفت علمی، کاری و... هستید.
در هر صورت اگر تمام این خواسته‌ها را بررسی کنیم، می‌بینیم که اساس همه‌شان یکی‌ست: «تلاش برای رشدکردن و کنارزدن موقعیت‌های دشوار». با این اوصاف، بیراه نیست اگر بگوییم مهاجرت، همان پر پروازی‌ست که افراد را از زمین می‌کَند و آن‌ها را به سوی خواسته‌هایشان می‌برد. منتها در این مسیر، شما هم باید آهسته‌وپیوسته بال بزنید تا بشود آنچه که باید!
می‌گویند وضعیت اقتصادی یک کشور، نقش مهمی در تامین آرامش شهروندانش دارد. نشان‌به‌آن‌نشان که وقتی خیال مردم از جیبشان راحت است، انسان‌های آرام‌تر و خوش‌لبخندتری هستند! اما همین‌که جامعه وارد بحران اقتصادی شود، فکرها پریشان و رفتارها پرخاشگرانه می‌شود.
به همین خاطر است که در چنین جوامعی، بازار مهاجرت همیشه داغ است؛ یعنی افراد مهاجرت می‌کنند تا به‌واسطۀ ثبات اقتصادی‌اجتماعی موجود در کشور مقصد، آرامشی نسبی را تجربه کرده و امنیت ذهنی‌شان را تامین کنند. بنابراین اگر به‌دنبال چنین آسودگی‌خاطری هستید، خودتان راهش را می‌دانید: مهاجرت‌کردن!
اما چطور باید مهاجرت کرد؟ برایتان می‌گوییم!
از این مثلث طلایی استفاده کنید: «مطالعه، تحقیق، مشورت»
هرچه بیشتر در این باره مطالعه کنید، هوشمندانه‌تر مهاجرت می‌کنید؛ پس تا آنجایی که می‌توانید دربارۀ شرایط مهاجرت، سختی‌هایش، خوبی‌هایش، چگونه اقدام‌کردنش، نیازهای خودتان، انتظاراتی که باید داشته باشید و... بخوانید.
حتی پیشنهادمان این است لیستی درست کنید و تمام خواسته‌هایتان را در آن بنویسید. این‌طوری دیگر می‌دانید چه ملاک‌ومعیاری برای انتخاب سرزمین مقصد دارید و چگونه می‌توانید بهترین کشور را برای مهاجرتتان انتخاب کنید.
بعد از اینکه با روند مهاجرت آشنا شدید و معیارهایتان را لیست کردید، نوبت تحقیق راجع‌به شرایط زندگی در هر کشور است. در این باره هم پیشنهاد می‌کنیم علاوه بر منابع رسمی، از تجربه‌های دیگران، مانند ایرانیانی که در خارج از مرزها زندگی می‌کنند، استفاده کنید؛
مثلا می‌توانید نوشته‌های آنان را در صفحات مجازی مطالعه یا دیگر محتواهای آنان را دنبال کنید. این اقدام به شما کمک می‌کند بین شرایط کشورها و انتظارات خودتان مقایسه‌ای انجام دهید و ببینید کدام سرزمین، بیشترین تطبیق‌پذیری را با ملاک‌هایتان دارد.
البته نباید از این نکته غافل بشوید که «جزئیات زندگی هیچ دو نفری، یکی نیست»؛ پس نسخه‌ای که برای یک نفر جواب داده، لزوما قرار نیست بغل‌دستی‌اش را هم درمان کند! به همین خاطر توصیه می‌کنیم در نتیجه‌گیری‌هایتان، حتما شرایط زندگی خودتان را لحاظ کنید.
به آخرین ضلع مثلثمان رسیدیم: مشاوره!
حالا که همه‌چیز مشخص شده، وقت آن است دانسته‌های خود را با یک کارشناس مهاجرتی مطرح کنید؛ چون او همان شخصی‌ست که طبق معیارهایتان، می‌تواند بهترین کشور و مناسب‌ترین شیوه مهاجرتی را به شما پیشنهاد بدهد.
ضمنا یک مشاور باتجربه همان کسی‌ست که با بررسی پرونده‌تان، می‌تواند محتمل‌ترین راه‌های اخذ ویزا را پیش‌پایتان بگذارید و دیگر مسیرهای صعب‌العبور را کنار بزند! گذشته از این، از آنجایی که او آخرین قوانین و تبصره‌های مهاجرتی را هم می‌داند، دستش برای میان‌بر زدن و انتخاب سریع‌ترین شیوه‌های مهاجرتی، حسابی باز است!
با این وجود، دیگر نیازی به توضیح اضافی نیست. اگر می‌خواهید مهاجرت کنید، توصیه می‌کنیم حتما این تصمیم خود را با کارشناسان مهاجرتی در میان بگذارید. ضمنا اگر در این مسیر ما را انتخاب کنید، با افتخار همراه و هم‌قدمتان خواهیم بود. برای کسب اطلاعات بیشتر، می‌توانید با شماره 02148000957 تماس بگیرید.
به این دلایل:
هر خدماتی که بخواهید! از مشاوره تخصصی گرفته تا انجام پیکاپ پاسپورت. برخی از این موارد را برایتان بازگو می‌کنیم:
درست است که سعدی می‌گفت «دلم آنجاست که آن دلبر عیار آنجاست» اما دنیا که همیشه بر پایۀ عشق‌وعلاقه پیش نمی‌رود! در چنین مواردی، اول باید عقل‌ومنطق را در نظر گرفت؛ پس «برای مهاجرت چه کشوری بهتر است؟» همان‌جایی که اهداف و انتظاراتتان را برآورده می‌کند؛
مثلا شاید یک نفر بتواند با کسب درآمد در امارات، به تمام خواسته‌هایش برسد و لحظات دل‌چسبی را سپری کند؛ اما یکی دیگر زندگی در اشتوتگارت آلمان را ترجیح بدهد و در آنجا احساس راحتی کند. تازه، صرفا «کشور مقصد» که ملاک نیست!
شما باید ببینید مشاوران مهاجرتی، کدام روش‌ها را توصیه می‌کنند؛ مثلا شاید برای یکی، خرید ملک در ترکیه بهترین شیوه باشد و برای یکی دیگر، تحصیل در بهترین دانشگاه های ایتالیا منطقی‌تر به‌نظر بیاید.
با وجود این، اگر هنوز هم می‌خواهید بدانید کدام کشور برای زندگی مناسب‌تر است، یک راه‌حل فوری پیش‌پایتان است. اینکه همین الان راهی مقالۀ بهترین کشورهای دنیا برای مهاجرت بشوید و مطالب گفته‌شده را موبه‌مو مطالعه کنید. شاید این‌طوری، راحت‌تر توانستید مقصدتان را انتخاب کنید.
قبل از هر جوابی، می‌دانیم نظر شما هم این است که چنین سوالی دقیق نیست! پس برای بهترپرسیدنش، آن را این‌گونه مطرح می‌کنیم: برای مهاجرت «از طریق سه‌نقطه»، چه مدارکی لازم است؟!
واقعیت این است که هر کدام از راه‌های مهاجرت، مدارک مخصوص‌به‌خود را دارند؛ مثلا کسی که می‌خواهد در یکی از دانشگاه‌های خارجی درس بخواند، به مدارکی مانند نامۀ پذیرش از دانشگاه مقصد، ترجمۀ مدارک تحصیلی و... نیاز دارد. تازه اگر بخواهد بورسیه‌ای مانند بورسیه استانی ایتالیا را هم دریافت کند، قصه‌اش فرق می‌کند!
اما اگر همان شخص بخواهد مهاجرت از طریق سرمایه‌گذاری را امتحان کند، باید گواهی تمکن مالی، گواهی بانکی و... ارائه کند. تازه همان‌طور که چند بار به این موضوع اشاره کرده‌ایم، این «شرایط افراد» است که در مهاجرت ملاک قرار می‌گیرد. طوری که ممکن است دو فرد با موقعیت‌های یکسان، مجبور شوند مدارک متفاوتی ارائه بدهند.
با این همه، تعدادی از عمومی‌ترین مدارک مهاجرت در ادامه آمده‌اند:
شما می‌توانید برای دریافت مشاوره تخصصی در این باره، به صفحۀ رزرو وقت مشاوره حامی مهاجر مراجعه کنید و از آن طریق، به لیست مدارک لازم برای شیوۀ مهاجرتی مدنظرتان پی ببرید.
راستش را بخواهید، این سوال آن‌قدر کلی‌ست که جواب صحیحی ندارد! درست مثل اینکه بپرسید «هزینۀ زندگی چقدر است»! به این خاطر که حتی هزینۀ مهاجرت به یک کشور (مثلا آمریکا)، کاملا به شرایط افراد و روش رفتنشان بستگی دارد؛ مثلا مبلغ مهاجرت تحصیلی به آمریکا با هزینۀ مهاجرت خانوادگی به همین سرزمین فرق می‌کند.
پس راه‌چاره‌اش چیست؟ یک استعلام قیمت ساده، از طریق شماره تلفن 02148000957! پاسخگویتان هستیم.
این‌همه گفتیم و گفتیم و گفتیم، تا برسیم به اینجا؛ بالاخره مهاجرت خوب است یا نه؟!
اما قبل از جواب‌دادن، بگذارید مرور کوتاهی بر حرف‌هایمان داشته باشیم.
ابتدا دربارۀ معنی مهاجرت حرف زدیم و گفتیم که مردم، بیشتر به چه دلایلی مهاجرت می‌کنند؛ مثلا از نقش «پیشرفت» در ترغیب افراد برای مهاجرت‌کردن صحبت کردیم و به این پرداختیم که «استقلال و خودشناسی»، چه سهم چشم‌گیری در فرایند مهاجرت دارد.
در ادامه، انواع راه‌های مهاجرت را نام بردیم و تک‌تک این روش‌ها را توضیح دادیم. همچنین از سختی‌ها و شیرینی‌های مهاجرت صحبت کردیم و گفتیم که «مثلث طلایی مهاجرت» چیست! در پایان نیز دربارۀ بهترین کشورها برای مهاجرت حرف زدیم و راجع‌به هزینه‌ها و مدارک موردنیاز برای این پدیده صحبت کردیم.
و اکنون رسیده‌ایم به اینجا: مهاجرت؛ آری یا خیر؟!
منتها برخلاف انتظار، ما نمی‌خواهیم به این سوال پاسخ بدهیم. چرا؟ معلوم است! چون حرف‌هایمان را زده‌ایم و گفته‌ایم به‌نظرمان، مهاجرت پلی‌ست که افراد را از شرایط فعلی‌شان به‌سمت خواسته‌هایشان هدایت می‌کند؛ اما از اینجابه‌بعد، دیگر شمایید که تصمیم می‌گیرید!
پس بعد از اینکه حسابی دربارۀ معیارهایتان فکر کردید و مرحلۀ «تحقیق» را هم پشت‌سر گذاشتید، نتیجۀ نهایی را به ما بگویید. چگونه؟ از طریق دیدگاه‌ها!
ما همیشه پذیرای نظرات شما خواهیم بود.
حامی مهاجر، بی‌حد و مرز!
اول اینکه همۀ روش‌های مهاجرتی، لزوما احتیاجی به ارائۀ مدرک زبان ندارند؛ مثلا گفتیم لاتاری آمریکا یا تحصیل بدون مدک زبان در این کشور، هیچ نیازی به مدرک زبان انگلیسی ندارد؛ اما خوب می‌دانیم دانستن یک زبان دیگر، می‌تواند زندگی در خارج از کشور را ساده‌تر کند.
برای رفع این مشکل، هم می‌شود از راه‌هایی مانند کلاس‌های آموزشی، مشاهده فیلم‌های زبان‌اصلی و... استفاده کرد، هم به معاشرت با افراد محلی آن سرزمین‌ها پرداخت. در هر صورت موضوع زبان برای مهاجرت، چندان مشکل حادّی نیست! با کمی صبر و تلاش حل خواهد شد.
«اقامت» به‌معنای سکونت در یک سرزمین و «تابعیت»، به‌معنای اخذ شهروندی آن کشور است؛ البته در مواردی، اقامتِ طولانی‌مدت در یک کشور به اخذ شهروندی آن سرزمین هم منجر می‌شود؛ اما به هر ترتیب، تفاوت‌هایی بین این دو وجود دارد؛ مثلا کسی که اقامت یک کشور را دارد، از حق رای در آن سرزمین برخوردار نیست؛ منتها عموما مشکلی در جهت بهره‌مندی از سایر حقوق شهروندی ندارد.
خیر! به‌جز ایالات متحده آمریکا، هیچ کشوری برنامۀ لاتاری ندارد. پس هرچه دربارۀ لاتاری کانادا، لاتاری مکزیک، لاتاری آلمان و... شنیده‌اید، از این گوش بگیرید و از آن گوش خارج کنید!
«تنها آمریکاست که برنامۀ مهاجرتی لاتاری دارد.»
چنین لیستی را برای مهاجرت خود تهیه کنید: