در ابتدا، تعدد انواع مختلف و شرایط ویزای مالزی می‌تواند منجر به سردرگمی شود. با این حال، روند درخواست برای خارجی‌ها ساده شده است، زیرا اکنون تمام اطلاعات و فرم‌های لازم به زبان انگلیسی در دسترس است. سه نوع ویزا صادر شده توسط دولت مالزی به خارجیانی که قصد ورود به مالزی دارند، وجود دارد:
ویزای ورود یک‌باره
این ویزا فقط یک‌بار ورود به کشور مالزی را اجازه می دهد و اعتبار آن حداکثر 3 ماه است. این ویزا معمولا برای اهداف گردشگری صادر می‌شود.
این ویزا معمولا بین 3 تا 12 ماه معتبر است و عمدتا برای هدف‌های تجاری یا دولتی صادر می‌شود. برای به دست آوردن این ویزا متقاضی باید بودجه‌ی کافی مالی برای تأمین سفر خود و همچنین بلیت برگشت معتبر داشته باشد.
برای تردد مسافر در مالزی با مقصد دیگری به جز مالزی. اگر فرد در حالی که منتظر پرواز بعدی خود در فرودگاه است، فرودگاه را ترک نکند، ویزای ترانزیت لازم نیست.
برای اخذ ویزا لازم است اسناد زیر را به سفارت مالزی یا کنسولگری کشور مبدا ارسال کنید.
زندگی و کار در مالزی از چند طریق امکان‌پذیر است. بهترین راه این است که به عنوان مهاجر خارجی توسط کارفرمای بین المللی به مالزی اعزام شوید. این بهترین راه است زیرا معمولا بدان معنی است که شما قادر هستید یک زندگی ثروتمند را در مالزی تجربه کنید.
مجوزهای کار در مالزی عموما توسط کارفرما اخذ می‌شود. کارمندان و خانواده‌های آن‌ها که به مالزی می‌آیند، اگر قبل از رسیدن به مالزی اجازه‌ی کار را دریافت نکرده‌اند، می‌توانند با گذرنامه‌های بلندمدت وارد کشور مالزی شوند و بعد از آن مجوز درخواست کنند. مالزی مجازات‌های سختگیرانه‌ای را به کارگران غیرقانونی تحمیل می‌کند، بنابراین توصیه می‌شود قبل از صدور مجوز کار، کار خود را شروع نکنید. وابستگان دارندگان پروانه‌ی کار در مالزی، اگر بخواهند در مالزی کار کنند باید خودشان مجوز کار بگیرند. مجوهای کار معمولا برای دوره‌های بین شش ماه تا پنج سال صادر می‌شود.
بسته به نوع کار و مهارت، مراحل فردی در اخذ مجوز کارمتفاوت است. برای دریافت اجازه‌ی کار نیاز به پاسپورتی با حداقل 18 ماه اعتبار است.
قانون اشتغال در مالزی هفته‌های کاری را به 48 ساعت و حداکثر 8 ساعت در روز و شش روز در هفته تقسیم می‌کند. کارگران مالزیایی واجد شرایط اشتغال به صورت تمام وقت، باید حداقل 14 ساله باشند. ساعت اداری معمولی در مالزی از دوشنبه تا جمعه 9 صبح تا 5 عصر است و بسیاری از مشاغل و سازمان‌های دولتی نیز تا ظهر شنبه‌ها باز هستند.
مالزی در راه رسیدن به یک کشور بسیار توسعه یافته، اقتصاد شکوفا و یک بازار کار با ثبات است.
به منظور محافظت از نیروی کار محلی در برابر رقابت خارجی، دولت مالزی محدودیت‌های خاصی در زمینه‌ی اشتغال اتباع خارجی وضع کرده است. مهاجران بسته به بخشیکه هستند، می‌توانند حداکثر 5 یا 10 سال کار کنند، به شرط آن‌که در کنار متخصصان مالزیایی برای انجام کار آموزش ببینند.
شرکت‌های مالزیایی همچنین باید محدودیتهایی را در مورد تعداد کارگران خارجی رعایت کنند و تنها می‌توانند یک خارجی را استخدام کنند، ان هم فقط در صورتی که هیچ کارگر مالزیایی به همان اندازه فرد خارجی برای این مقام واجد شرایط نباشد.
کارگران خارجی معمولا فقط در بخش‌های خاص مانند تجارت الکترونیکی پذیرش می‌شوند. مالزی قصد دارد نیروی کار ملی خود را برای رقابت بین المللی آموزش دهد. این می‌تواند شرایط را برای کارگران ماهر خارجی برای پیدا کردن شغل در مالزی دشوار کند. با این حال، از آن‌جا که هزاران شرکت خارجی و بین المللی از بیش از 50 کشور جهان در مالزی فعالیت می‌کنند، هنوز فرصت‌های خوبی برای یافتن شغل وجود دارد، اما این جستجو ممکن است کمی تلاش و پایداری بطلبد.
قانون کار در مالزی حداقل 10 روز مرخصی با حقوق در سال را تعیین کرده است. با توجه به فرهنگ‌ها و مذاهب مختلف که در مالزی زندگی می‌کنند، نه تنها تعطیلات مسلمانان مشاهده می‌شود بلکه شاهد تعطیلات بودایی‌ها، هندوها و مسیحی‌ها هستیم.
اگر مدت کار در یک شرکت مالزیایی بیشتر از 1 ماه باشد، یک قرارداد کتبی اجباری است. در قرارداد باید شرایط و ضوابط مربوط به کار هفتگی یا ماهانه، آزمایش و فسخ قرارداد، اضافه کاری و تعطیلات و همچنین دستمزدها و عنوان دقیق کار و کارکردها ذکر شود.
حداقل دستمزد ماهانه 900 و میانگین دستمزد ماهانه 2463 میباشد . مبلغ اضافه‌کاری هم نباید در ماه بیش از 104 باشد. اکثر موارد اضافی که در مشاغل وجود دارد مانند هزینه های جابه‌جایی یک بار، کمک هزینه‌ی ماشین و حتی گاهی اوقات کمک هزینه شروع (دریافت یک لباس و غیره) را نیز دریافت می‌کنید.