زندگی در سرزمین دوستی‌ها! یا سفر به آن؟ هرکدام از این موارد را بخواهید، می‌توانید در "ایالت داکوتای شمالی" به دست آوردید.
داکوتای شمالی جزو ایالت‌های غرب کشور آمریکا محسوب می‌شود. این ایالت از سمت شرق با ایالت مینه‌سوتا، از سمت شمال با ایالت ساسکاچوان کشور کانادا، از سمت جنوب با ایالت داکوتای جنوبی و از سمت غرب با ایالت مونتانا مرز مشترک دارد.
مساحت تقریبی ایالت داکوتای شمالی حدود 184000 کیلومترمربع و جمعیت آن 779261 هزار نفر است. پایتخت این ایالت شهر بیسمارک و بزرگ‌ترین شهر آن فارگو نام دارد. اقتصاد این ایالت بر پایه کشاورزی بوده و رشد اقتصاد در آن از طریق صنعت تولید روغن خوراکی و نیز تکنولوژی است.
در ادامه به بررسی جزئیات این ایالت می‌پردازیم. ضمنا در صورت هرگونه سوال برای سفر به آمریکا و اخذ ویزای توریستی، می‌توانید با شماره 02148000957 تماس گرفته تا با کارشناسان حامی مهاجر در ارتباط باشید.
کارشناسان مطمئن نیستند که مردم چه زمانی به سرزمین داکوتای شمالی رسیدند و در آن زندگی کردند؛ اما باستان‌شناسان آثار باستانی 10000 ساله را از شکارچیان در این منطقه پیدا کردند. قبایل بومی آمریکا مانند ماندان، هیداتسا، شاین و داکوتا سیوکس در این منطقه زندگی می‌کردند و حدود 30000 بومیان آمریکا از چندین قبیله مختلف هنوز داکوتای شمالی را "خانه خود" می‌دانند.
در ابتدا فرانسه این ایالت را پس از اینکه اولین اروپایی در سال 1738 به نام Pierre Gaultier La Vérendrye وارد این منطقه شد، تحت کنترل خود درآورد. پس از آن، اسپانیا و سپس انگلستان کنترل ایالت داکوتای شمالی را به دست گرفتند. در سال 1803 این ایالت توسط ایالات متحده در خرید لوئیزیانا خریداری شد و برای مدت طولانی این منطقه قلمرو داکوتا نامیده می‌شد که اکنون شامل داکوتای شمالی و جنوبی است. راه آهن در اواخر دهه 1800 ساخته شد و شهرک‌نشینان آمریکایی را همراه خود آورد؛ در این بین داکوتای شمالی در سال 1889 ایالت خود را اعلام کرد.
جالب است بدانید داکوتا کلمه بومی آمریکایی سیوکس است که معنای "دوست" یا "هم پیمان" دارد. ممکن است علت نامگذاری این سرزمین به دلیل وجود مرز مشترک بین کانادا و آمریکا باشد؛ زیرا باغ صلح بین‌المللی، که در مرز بین داکوتای شمالی و کانادا قرار دارد، نشان‌دهنده تعهد ایالات متحده و کانادا در سال 1932 است که هرگز با یکدیگر وارد جنگ نشوند.
داکوتای شمالی از شمال با کانادا، از شرق با مینه‌سوتا، از جنوب با داکوتای جنوبی و از غرب با مونتانا همسایه است. با وجود کوه‌های راکی، ارتفاع این ایالت از شرق به غرب افزایش می‌یابد.
دره رود سرخ در شرق ایالت، منطقه مسطحی است که زمانی کف دریاچه‌ای باستانی بوده است. رودخانه سرخ مرز پر جنب‌وجوش ایالت را با مینه‌سوتا ایجاد می‌کند. خاک غنی از مواد معدنی داکوتای شمالی را به یکی از حاصل‌خیزترین مناطق جهان تبدیل می‌کند که پر از مزارع نیز است.
در سمت غرب، منطقه دریفت پریری پر از تپه‌ها، دره‌ها، دریاچه‌ها و تالاب‌ها است. غرب دشت دریفت، فلات میسوری، مرتفع‌ترین منطقه ایالت است که شامل مکانی به نام Badlands است؛ دره‌ای سنگی و خشن که باد و آب آن را به صورت اهرام، گنبدها و تپه‌های شیب‌دار، تراشیده‌اند. Badlands شامل مرتفع‌ترین نقطه داکوتای شمالی، به ارتفاع 3506 فوت است.
شاید برایتان جالب باشد بدانید داکوتای شمالی زمانی زیر آب بود و فسیل‌های موجودات دریایی باستانی از جمله خزندگان شنا به نام موساسور، صدف و ماهی‌های دیگر را در آن پیدا می‌شود.
داکوتای شمالی دارای فضاهای شلوغ، باز و مناظر شگفت‌انگیزی است که در پارک‌های ملی و ایالتی، موزه‌های تاریخی و مناطق تفریحی جمع شده‌اند. مراکز شهری آن همه امکاناتی را که به دنبالش هستید، دارد. بنابراین چه برای زندگی و چه برای سفر می‌توانید این ایالت را انتخاب کنید. در ادامه به برخی از دیدنی‌ها و امکانات داکوتای شمالی می‌پردازیم.
پارک میراث اسکاندیناوی: این پارک واقع در شهر مینوت است و در ادای احترام به میراث اسکاندیناوی ایجاد شده که در آن جاذبه‌هایی از 5 کشور اسکاندیناوی و شمال اروپا مانند دانمارک و فنلاند وجود دارد، برای مثال آسیاب بادی دانمارکی یا اسب دالا 30 فوتی (نماد ملی سوئد).
دریاچه ساکاکاوه و سد پادگان: بزرگ‌ترین دریاچه داکوتای شمالی ساخته شده دست بشر است که حدودا 609 مایل مربع را پوشش می‌دهد. این دریاچه برای ماهیگیری، کمپینگ، قایقرانی و حتی شنا مناسب است و خط ساحلی بیش از سواحل اقیانوس آرام کالیفرنیا دارد.
مکان تاریخی ملی روستاهای هندی رودخانه نایف: این موزه بر ویرانه‌های بازسازی شده از یک روستای باستانی هند که آخرین بار در سال 1845 اشغال شد قرار دارد و اکنون به‌عنوان موزه پیشرفته که به حفظ فرهنگ سرخپوستان دشت اختصاص دارد، شناخته می‌شود.
پارک ایالتی فورت آبراهام لینکلن: این پارک قدمتی حدود 300 سال دارد و امروزه 977 هکتار مساحت، در سواحل رودخانه میسوری دارد که نمایشگاه‌های آن به زندگی ماندان‌ها و تاریخ نظامی قلعه مربوط می‌شود.
کاپیتول ایالت داکوتای شمالی: شامل مجموعه مصنوعات سرخپوستان، نمایش‌های تاریخ غنی نظامی و کشاورزی، تاریخ مربوط به دایناسورها و سکوی رصد است که در سال 1930 ساخته شد.
باغ وحش و موزه داکوتا: بیش از 600 حیوان و بیش از 125 گونه در این باغ‌وحش هستند؛ مانند شیرهای کوهی، گوزن‌ها، خرس‌های گریزلی و سمورهای رودخانه‌ای. در موزه این مجموعه فسیل‌های دایناسور و سایر یافته‌های باستان‌شناسی و دیرینه‌شناسی دیده می‌شود که هموازه پذیرای مهمانان و گردشگران است.
پارک ملی تئودور روزولت: در این پارک منظره بی‌نظیری به‌همراه حیواناتی مانند گاومیش، گوزن، گوسفند، اسب‌های وحشی، آهو و سگ‌های دشتی را می‌توانید ببینید.
دریاچه شیاطین: این مکان، منطقه تفریحی چهارفصل است و دارای فرصت ماهیگیری در آب‌های آزاد و یخ، کمپینگ قایق‌سواری و شکار است.
موقعیت شمال مرکزی داکوتای شمالی به این ایالت آب و هوای قاره‌ای می‌دهد که به دلیل درجه حرارت شدید مورد توجه قرار گرفته است. دما در تابستان به بالای 49 درجه سانتیگراد رسیده و در زمستان به حدود 51- درجه سانتیگراد می‌رسد.
بخش غربی این ایالت رطوبت کمتر، بارندگی کمتر و زمستان‌های معتدل‌تری را دارد. به طور کلی، میانگین دما در ژانویه از نزدیک به 18- درجه سانتیگراد در شمال شرقی تا حدود 6- درجه سانتیگراد در جنوب غربی متغیر است.
در جولای میانگین دما از حدود 28 درجه سانتیگراد در شمال شرقی تا بالای حدود 31 درجه سانتیگراد در جنوب غربی متغیر است.
میانگین بارندگی سالانه در سراسر ایالت حدود 430 میلی‌متر است، اما از 330 میلی‌متر در شمال غربی تا کمی بیش از 510 میلی‌متر در جنوب شرقی متغیر است.
فصل کشاورزی در داکوتای شمالی به طور قابل توجهی متفاوت است، از 134 روز در ویلیستون در شمال غربی، تا 104 روز در لنگدون شمال شرقی!
سرزمین داکوتای شمالی محل زندگی پستاندارانی مانند گاومیش کوهان‌دار امریکایی، گوسفند شاخ بزرگ، گوزن، به‌علاوه بابکت‌ها، اسکانک‌های خال‌دار شرقی و مشک‌ها است. عقاب‌های طاس، شاهین‌های دشتی و شاهین آمریکایی بالای سر این پستانداران شکار می‌کنند، درحالی‌که دارکوب‌های سر قرمز، منقار خود را به درختان می‌کوبند.
دوزیستانی مانند سمندر ببری، خزندگان عجیب و غریب مانند لاک‌پشت نرم و مار سبز اعضای بدنی جالبی دارند: لاک‌پشت نرم پوسته پوسته‌ای دارد و دهان مار سبز به نظر می‌رسد که لبخند می‌زند!
کنار رودخانه‌ها محل زندگی آهو دم سفید، گوزن و خرس است و فلات میسوری یک راه هوایی اصلی برای پرندگان وحشی در نظر گرفته می‌شود.
خاکستر، نارون، درختان کاج و بید در مناظر پراکنده‌اند و گل‌های رنگارنگی مانند سوزان‌های چشم سیاه، گل مروارید و بنفشه‌های سفید مزارع را تزئین می‌کنند.
بیشتر ایالت توسط علف‌ها پوشیده شده است که عموما خاک را از فرسایش محافظت می‌کنند. چمن‌های چند ساله در اوایل بهار رشد می‌کنند و معمولا تا تابستان خواب هستند.
خشکسالی و همچنین آتش سوزی رشد درخت را مهار کرده است. در واقع، کمتر از 1 درصد از زمین داکوتای شمالی جنگلی است! اگرچه ردیف‌هایی از درختان معمولاً در اطراف مزارع برای کاهش فرسایش بادی کاشته می‌شوند. با این حال، در مناطق زراعی، مزارع جایگزین دشت‌زار شده‌اند.
چمنزارها هنوز به عنوان یک زیستگاه طبیعی برای گله‌های گاومیش عمل می‌کنند، اگرچه بسیاری از گاومیش‌ها در پارک‌های دولتی محافظت می‌شوند.
اگرچه این سرزمین دارای معادن و ذخایر زغال سنگ است اما بیشترین منبع اقتصادی آنها از راه کشاورزی تامین می‌شود؛ زیرا بسیاری از زمین‌های این ایالت به کشاورزی اختصاص داده شده است و اکثر جمعیت به این کار مشغول‌اند.
داکوتای شمالی دارای بزرگ‌ترین ذخایر زغال سنگ قهوه‌ای در جهان است که نوعی زغال سنگ نرم و قهوه‌ای است. این معدن از سال 1873 استخراج می‌شود و برای حدود 800 سال دیگر کافی است. این ایالت همچنین سرشار از نفت و گاز است که در رکود اقتصادی سال 2008 کشف شدند و باعث جذب میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری در مناطق دورافتاده داکوتای شمالی شد.
زمانی که مهاجران اروپایی در اواسط دهه 1700 وارد داکوتای شمالی شدند، چندین نفر در قلمرو داکوتای شمالی زندگی می‌کردند. در اوایل قرن 21، بومیان آمریکا که بزرگ‌ترین گروه اقلیت در ایالت بودند، حدود 5 درصد از کل جمعیت را تشکیل می‌دادند. قبایل سرخپوستان نیز در جنوب شرقی داکوتای شمالی مشغول زیستن بودند.
ایالت داکوتای شمالی در رتبه‌بندی سلامت و بهداشت عمومی کشور آمریکا سال 2014 در رتبه 9 قرار گرفته بود. یکی از عواملی که می‌تواند این رتبه‌بندی را بهبود بخشد، افزایش بودجه سلامت و بهداشت عمومی است. این بودجه طی سال‌های گذشته اندکی کاهش یافته که باعث شده این رتبه به 30 برسد و ممکن است موجب به خطر افتادن در دسترس بودن مراقبت‌های بهداشتی ایالت شود.
شما می‌توانید در صورت داشتن هرگونه سوال یا نیاز به کمک‌های ویژه، به طور مستقیم به وزارت بیمه ایالت داکوتای شمالی از طریق اطلاعات زیر، مراجعه کنید:
State Capitol, Fifth Floor
600 East Boulevard Avenue
Bismarck, ND 58505-0320
600 East Boulevard Avenue
Bismarck, ND 58505-0200
در ایالت داکوتای شمالی، حدودا 46درصد از افراد تحصیل‌کرده هستند و این آمار به نسبت خوبی را نشان می‌دهد.
در ادامه نام 9 دانشگاه و کالج برتر انتخاب شده در سال 2017 در ایالت داکوتای شمالی را مشاهده می‌کنید. این لیست انتخابی بر اساس سه فاکتور زیر صورت گرفته است:
اکنون به ذکر نام و رتبه دانشگاه‌ها و کالج‌های برتر ایالت داکوتای شمالی می‌پردازیم:
داکوتای شمالی دارای رتبه 11 از 63 ایالت از نظر میانگین حقوق است و متوسط درآمد سالانه در این ایالت، حدود 60000 دلار است.
هزینه‌های زندگی در ایالت داکوتای شمالی به نسبت کمتر از سایر ایالت‌هاست. برای مثال هزینه کلی زندگی در داکوتای شمالی 4درصد کمتر از میانگین ملی و هزینه مسکن 12درصد کمتر از میانگین کشور آمریکا است، این در حالی که آب و برق 0درصد است.
از نظر مایحتاج اولیه مانند غذا و پوشاک، خواربار فروشی حدود 2درصد کمتر از بقیه کشور و هزینه پوشاک 2درصد کمتر است.
در برابر، برخی از هزینه‌ها در این ایالت بیشتر از سایر نقاط ایالات متحده است، برای مثال خدمات مراقبت‌های بهداشتی مانند معاینه پزشک و دندانپزشکی در داکوتای شمالی 12درصد بیشتر از میانگین ملی هزینه دارد. البته این در حالی است که هزینه‌های غیرضروری مانند خدمات تفریحی و آراستگی 2درصد کمتر است.
سخن پایانی
ایالت داکوتای شمالی از لحاظ جمعیتی منطقه آرام و دارای طبیعت زیبایی است که برای زندگی می‌تواند مناسب باشد. همچنین این ایالت با ویژگی‌هایی مثل هم مرزی با کانادا، داشتن پارک ملی، دریاچه‌های بسیار و موزه‌های تاریخی برای گردش نیز گزینه خوبی است.
اگر قصد مهاجرت به آمریکا یا سفر به آمریکا را دارید، می‌توانید از طریق شماره 02148000957 با کارشناسان مجرب حامی مهاجر در تماس باشید تا برای ویزای توریستی یا ویزای تحصیلی آمریکا اطلاعات لازم را کسب کرده و اقدامات برایتان صورت گیرد. همچنین حامی مهاجر در اعزام دانشجو به آمریکا دارای رتبه 1 کشور است؛ بنابراین شما می‌توانید اخذ پذیرش از بهترین دانشگاه‌های آمریکا را نیز به ما بسپارید.