جاذبههای طبیعی و فرهنگی متعدد، سواحل دوستداشتنی، آبهای شفاف و مردم مهماننواز و خونگرم، همه در کنار هم مالزی را به یکی از مهمترین مقاصد گردشگری در جهان تبدیل کردهاند. همچنین با وجود جاذبههای مذهبی و غذاهای حلال، مالزی در میان گردشگران مسلمان از محبوبیت خاصی برخوردار است.
تاریخچه مالزی
تاریخچه مالزی را می توان از لحاظ زمانی به پنج دوره مختلف تقسیم نمود .
قرون آغازین
زندگی ابتدایی در مالزی به چهل هزار سال پیش از میلاد مسیح در غارهای نیاه که در منطقه ساراواک قرار دارد باز میگردد. در تاریخچه مالزی ساکنان اولیه احتمالاً گروههایى بودهاند که از چین و تبت به سمت جنوب شرقى آسیا و شبه جزیره مالایا مهاجرت نمودهاند. این افراد از نژاد زرد و یا چینى مغولى بودند و در سرزمین جدید نیز مدتها مانند سرزمین قبلى خود به حالت ابتدائى و قبیلهاى زندگى مىکردند.
دوران فراز و ترقی ملاکا
ملاکا نخستین بار بوسیله پارامسوارا شاهزاده سوماترایی در قرن پانزدهم بنیان گذاری شد، سپس در قرن شانزدهم پرتغالیها ملاکا را به تصرف خود درآوردند. ولی در قرن هفدهم ملاکا به تصرف هلندیها درآمد. در این دوره پس از قرن هفدهم تا اواسط قرن نوزدهم وقایع بسیاری در ملاکا اتفاق افتاد که از جمله میتوان به سلسله جنگهای قبایل سوماترای غربی، حکومت سلطنتی در منطقه ترنگانو، اشغال پینانگ توسط نیروهای انگلیسی اشاره نمود.
دوران استعماری مالایا
این دوره با اشغال سنگاپور توسط نیروهای انگلیسی در اوایل قرن نوزده آغاز میشود که پس از آن طی پیمانهایی که بین نیروهای انگلیسی و هلندی منعقد شد، هلندیها ملاکا را به انگلیسیها واگذار کردند.
دوران استقلال
تاریخچه مالزی در این دوره با اشغال کشور توسط نیروهای ژاپنی در زمان جنگ جهانی دوم آغاز گشته ولی پس از شکست نیروهای ژاپنی و متحدین کشور دوباره به اشغال نیروهای انگلیسی درآمد و پیرو آن در دهه شصت میلادی در صباح ، ساراواک و سنگاپور با هم متحد شدند و اتحادیه مالزی در این زمان شکل گرفت.
دوران پس از استقلال
مالزی بین دهه 1980 و دهه 1990، رشد چشمگیر اقتصادى را تحت رهبرى دکتر مهاتیر محمد تون، داشته است. این دوره به عنوان انتقال از اقتصاد مبتنى بر کشاورزى به اقتصاد سازندگى و صنعت محور در حوزههایى چون کامپیوتر و وسایل الکترونیک براى عرضه به مشتری، محسوب میشود. طى این دوران بود که منظره فیزیکى مالزى با ایجاد پروژههاى کلان و متعدد تغییر یافته است. این پروژهها عبارتند: از برجهای دوقلوی پتروناس، فرودگاه بینالمللی، ساختمان گردان سپانگ F1، ابرتونل چند رسانهای، سد برقابی باکن و پوتراجاوا، یک مرکز جدید اداری فدرال میباشد.
شهرهای مهم مالزی
کوالالامپور Kuala Lumpur
شهر وسیع و پیشرفته کوالالامپور که در میان عموم و به صورت اختصاری با نام کی ال (KL) شناخته میشود، بزرگترین شهر و پایتخت کشور مالزی است. از جمله پرطرفدارترین جاذبههای شهر میتوان به صحن پارلمان مالزی، میدان مردکا، خیابان پتالینگ، کاخ ملی (Istana Negara)، برجهای دوقلوی پتروناس، برج کوالالامپور، موزه ملی، بازار مرکزی، گالری شهر کوالالامپور، یادبود ملی و مکانهای مذهبی همچون مسجد جامع کوالالامپور، مسجد نگارا و غارهای باتو اشاره کرد.
پنانگ Penang
پنانگ، یکی از ایالتهای کشور مالزی است که آن را با عنوان مروارید شرق میشناسند. جرج تاون، مرکز این ایالت، یک شهر بزرگ و متنوع است که ساکنانی از اقوام و ملتهای گوناگون دارد و در واقع آن را میتوان یک شهر بینالمللی نامید. معبد وات چایا مانگکالارام، ساحل باتو فرینگی، تپه پنانگ، پارک ملی تامان نگارا پائولو، مسجد کاپیتان کلینگ، قلعه کورنوالیس، خو خُنگسی و معبد کِک لوک سی از جاذبههای شهر پنانگ میباشند.
لنکاوی Langkawi
شهر زیبای لنکاوی مجمع الجزایری تشکیل شده از تقریبا صد جزیره است و در محل برخورد تنگه مالاکا با آبهای دریاهای آندامان قرار دارد. لنکاوی در زبان محاوره مالایی به معنی عقاب قهوهای است. جالب است بدانید بیشتر جزیرههای لنکاوی از جنگلهای انبوه پوشیده شده و برای سکونت مناسب نیستند. از جاذبههای گردشگری این شهر میتوان به موارد زیر اشاره کرد: جزیرۀ دریایی آیلند هاپینگ، پارک کروکودیلها، جزیره لنکاوی و میدان عقاب، پل هوایی لنکاوی، اکواریوم لنکاوی، باغ برنج لامان، آبشارهای تلاگا توجو یا هفت چشمه.
جوهورباهرو Johor Bahru
شهر جوهور باهرو یكی از 3 مركز مهم صنعتی، لجستیك و تجاری مالزی میباشد. صنایع اصلی شهر الكترونیك، پتروشیمی و كشتی سازی است. بسیاری از شركتها متعلق به سنگاپور بوده و توریستهای سنگاپوری برای خرید به این شهر میآیند. همچنین بسیاری از ساكنین شهر در سنگاپور مشغول به كار میباشند. موزه سلطنتی، مسجد سلطان ابوبکر، قصر بزرگ، گالری هنر، مرکز صنایع دستی و بنای داتاران بندرایا، آبشار گوتاتینگی، دهکده ماهیگیری کوکوپ از جاهای دیدنی شهر جوهورباهرو هستند.
کوتاکینابالو kota kinabalu
این شهر قبلا "جسلتون" نامیده میشد، اما پس از خروج نیروهای انگلیسی از آن و استقلال مالزی، به سبب وجود کوههای کینابالو در شرق آن، کوتا کینابالو نامیده شده و به طور مخفف KK صدا زده میشود. این شهر تقریبا نیم میلیون نفری بزرگترین شهر ایالت صباح (ششمین شهر بزرگ مالزی) و همینطور اصلیترین دروازه ورودی به جزیره بورنئو است و به علت مهاجرت اقوام مختلفی از کشورهایی چون چین، هند، کره، فیلیپین، برونئی و ... فرهنگی متنوع و چند مذهبی دارد. دهکده ماریماری، مسجد شهر، آبشار کیانسام، برج ساعت اتکینسون، ساحل تانجونگ آرو، پارک دریایی تانکو عبدالرحمن و ساحل شمالی از دیدنیهای شهر کوتاکینابالو میباشند.
آب و هوای مالزی
در طول سال، دو فصل بارانی در مالزی وجود دارد. بخش شرقی، بیشترین میزان بارندگی را از اوایل نوامبر تا آخر مارس تجربه میکند که بر اثر بادهای موسمی شمال شرقی ایجاد میشود و با بارندگی شدید و رعد و برق همراه است. رشته کوهی که از مرکز کشور میگذرد، پناهگاهی در برابر بادهای موسمی شرقی است اما کوالالامپور و شهرهای دیگر در بخش غربی، در این مدت بارندگی زیاد و طوفان دارند. از ماه می تا سپتامبر، باد موسمی دیگری از سمت غرب میوزد و شهرهایی چون کوالالامپور را درگیر میکند. بیشترین میزان بارندگی کوالالامپور در همین فصل است.
خوردن و آشامیدن در مالزی
در کشور مالزی تنوع غذایی بسیار زیاد است، به طوری که در این کشور غذاهای مالزیایی، تایلندی، عربی و غربی برای گردشگران تهیه میشود. در این کشور همچنین چیزی به نام ایپوه یا قهوه سفید به گردشگران ارائه میشود. این نوشیدنی از سرخ کردن دانههای قهوه با استفاده از کره تهیه میشود، باید آنها را دم کنید و با استفاده از شیر غلیظ که حالت خامهای دارد شیرین کرده و سپس آن را مصرف کنید. طعم این نوشیدنی فوقالعاده میباشد. ناسی لِمَک، هوکین می، باتو مانگ ساتای، چار کوی تو، لوک لوک، کوی چیاپ از معروفترین و خوش خوراکترین غذاهای کشور مالزی هستند.
نکات جالب درباره مالزی
- اگر چه مردم مالزی همانطور که گفته شد اغلب مسلمان هستند، اما آموزههای بودایی و فرهنگ مردم این مناطق به گونهای است که آنها سر را با ارزشترین عضو بدن میدانند. دومسئله در این باب از اهمیت ویژهای برخوردار است، یکی اینکه به هیچ وجه با دست سر کسی را لمس نکنید و دیگر اینکه اگر کسی نشسته بود، به هیچ وجه وسیلهای را از روی سر او رد نکنید. این دو کار، اعمالی بسیار زشت در فرهنگ این مردم محسوب میشود.
- گل رافلسیا معروفترین گلی است که در این کشور رشد میکند، این گل آنقدر بزرگ است که لقب بزرگترین گل جهان را دارد. بوی بدی که این گل دارد باعث شده که به آن گل جسد هم بگویند. این بوی بد، حشرات را به طرف این گل میکشاند و باعث گرده افشانی گل میشود.
- در فرهنگ این مردم، دست چپ عموماً برای امورات تمیزی مورد استفاده قرار میگیرد و به کل آن را تمیز نمیدانند. پس بهتر است برای همۀ کارها از دست چپ استفاده کنید. مثلا اگر به غذاخوری مالزیایی رفتید و دیدید که بعضیها با دست غذایی را میخورند، حتی اگر چپ دست هستید نیز از آن دست برای غذا خوردن استفاده نکنید، اگر نمیتوانید، چنگال درخواست کنید!
- در این کشور برعکس کشورهای دیگر، زمان انتخابات بعدی مشخص نیست و هیچ کس تاریخ آن را نمیداند و طبق قانون اساسی باید در طول 5 سال حداقل یک بار انتخابات برگزار شود.
- در مالزی مانند ایران مرسوم است که قبل از وارد شدن به خانهها و مکانهای مذهبی، کفشها را در میآورند. این کار یک نوع احترام گذاشتن معنی میشود. توریستها همچنین برای وارد شدن به اماکن مذهبی نظیر مسجد، معبدهای هندو، غارهای باتو، لازم است لباس مناسب بپوشند (لباس کوتاه، بدون آستین و تاپ و دامن کوتاه نپوشند).
- خارگیل میوهای عجیب با بوی تند است که باعث شده بردن آن به داخل برخی هتلها و وسایل حمل و نقل عمومی ممنوع باشد. برای اینکه تصوری نسبت به بوی این میوه پیدا کنید، برخی بوی آن را ترکیبی از بوهای سقز، پیاز و جوراب دانسته اند! طعم آن هم ترکیبی از خوراکی های آناناس، پیاز، کارامل، کره، بادم و پنیر است، این ترکیب مزه ها به خارگیل طعمی عجیب داده به طوری که واکنش گردشگرانی که برای اولین بار مزه آن را امتحان می کنند بسیار دیدنی است.
- مالزی یک گورستان مخصوص حیوانات خانگی در منطقه Semenyih دارد.