سیستم آموزشی کانادا را با راهنمای جامع ما کشف کنید!
در کانادا، آموزش و تحصیلات به عنوان یکی از مهمترین اولویتها شناخته میشود و سیستم آموزشی کانادا به دلیل تلاش دولت در این زمینه، شناخته شده و بسیار پیشرفته است.
بیشتر کودکان بین چهار تا پنج سالگی در کانادا به مهد کودک میروند و معمولا برای یک یا دو سال در آنجا میمانند. پس از این دوره، تحصیل در مدرسه برای کودکان الزامی میشود و با شروع کلاس اول در شش سالگی آغاز میشود. باتوجه به استان مورد نظر، در بیشتر موارد کودکان تا پایان دوره یازدهم یا دوازدهم در مدارس تحصیل میکنند و در کل، تحصیلات آنها تا ۱۶ سالگی ادامه دارد. پس از پایان دورههای متوسطه، آنها قادر خواهند بود تا به صورت انتخابی در سیستم آموزش عالی کانادا در دانشگاهها یا کالجها تحصیل کنند.
هر استان مسئولیت مدیریت سیستم آموزش عمومی و برنامه درسی خود را دارد، بنابراین برخی تفاوتهای کوچک بین استانهای مختلف، از جمله حداقل سن، حداکثر دانشآموزان و انواع برنامههای ارائه شده، وجود دارد.
هرچند برخی تفاوتهای کوچک بین سیستمهای آموزشی استانهای مختلف کانادا وجود دارد، اما سیستمهای آموزشی این استانها به طور کلی شبیه به هم هستند و تفاوتهای کوچکی که وجود دارد، نمیتواند این شباهتها را تحت الشعاع قرار دهد.
سیستم آموزشی در کانادا به 4 مرحله اصلی تقسیم میشود. در واقع، دانشآموزان از مرحله پیشدبستانی شروع به یادگیری میکنند، سپس مرحله آموزش ابتدایی و آموزش متوسطه را میگذرانند و در پایان مرحله دانشگاهی، آماده ورود به بازار کار میشوند.
پیشدبستانی یا مهد کودک اولین مرحله تحصیلی در کانادا است و برای کودکان بین چهار تا پنج سالگی قبل از شروع مدرسه ابتدایی ارائه میشود. در استانهای نیوبرانزویک و نوا اسکوشیا، حضور در مهد کودک برای کودکان بین چهار تا پنج ساله الزامی است، اما در دیگر استانها اختیاری است.
سیستم پیشدبستانی در کانادا از طریق مدارس دولتی، خصوصی یا فدرال ارائه میشود و نوع مدرسهای که کودک به آن میرود، به انتخاب شما بستگی دارد. در اکثر مناطق کانادا، سال اول مهدکودک به صورت دولتی و رایگان است. همچنین، برخی استانها مانند کبک، سالهای اضافی آموزش را به صورت رایگان ارائه میدهند و در برخی موارد، مهدکودک رایگان برای خانوادههای با درآمد کم یا کودکان دارای معلولیت در دسترس است.
مهدکودکها، برنامههای با شدتهای مختلفی را ارائه میدهند. برای مثال، برخی مدارس برنامه روز کامل، برخی برنامه نیمهروزه و برخی هر دو را ارائه میدهند. برنامه درسی در مهدکودکها، شامل نحوه بازی با دیگران، هنر، موسیقی، یادگیری الفبا، کسب مهارتهای اولیه مانند شمارش، پیشخواندن و ریاضی است.
گرچه چنین برنامههایی بهدور از سختگیری هستند، اما هدف اصلی هر پیشدبستانی، آماده کردن کودک برای موفقیت در مرحله بعدی آموزشی، یعنی مدرسه ابتدایی است. همچنین مهدکودکها به آموزش دادن به دانشآموزان در زمینه چگونگی مشارکت و عمل در گروه، چگونگی همکاری با معلمان و همکلاسیهای خود میپردازند.
در کانادا، تحصیلات ابتدایی برای تمامی کودکانی که سن آنها به 6 تا 7 سال رسیده است، الزامی است. آموزش ابتدایی شامل شش مقطع است و به معنای این است که دانشآموزان پایه ششم در سن 11 تا 12 سالگی هستند.
دانشآموزان در این مرحله از تحصیلات، فقط یک معلم دارند که تمامی دروس را در یک کلاس و در کنار دانشآموزانی که همانند آنها هستند، آموزش میبینند. در صورت لزوم، کلاسهای آموزش ویژه نیز در دسترس هستند. برنامه درسی شامل موضوعاتی مانند ریاضیات، خواندن، فنون زبان، مطالعات اجتماعی، تاریخ، جغرافیا، علوم، موسیقی، هنر و تربیت بدنی است.
شایان ذکر است، بیشتر برنامههای آموزشی در زمینه فنون زبان بر روی آموزش زبان انگلیسی تمرکز دارند، با این حال، در استان کبک، زبان اول فرانسوی است و در نتیجه، آموزش ابتدایی در این استان شامل یادگیری زبان فرانسوی و نه زبان انگلیسی است.
با هر نمره قبولی، برنامه درسی ذکر شده در بالا دشوارتر میشود، زیرا دانش آموزان باید مهارتهای جدید را بیاموزند.
آموزش متوسطه در کانادا به دو مرحله تقسیم میشود: دوره اول متوسطه (Junior High School) که بلافاصله پس از پایان دوره ابتدایی دنبال میشود و برای دانشآموزان پایه هفتم تا نهم است. دبیرستان (High School) که برای دانشآموزان پایه دهم تا دوازدهم است.
دو سال دوره اول متوسطه، به دانشآموزان فرصتی میدهند تا با تغییر کلاس و معلمان در طول روز، سازگار شوند. هدف از این مرحله، بهترین آمادهسازی دانشآموزان برای مرحله بعدی تحصیلی آنها یعنی دبیرستان و تحصیلات تکمیلی است. در دبیرستان مقدماتی، معلمان به عنوان متخصصان در دروسی که در آنها تدریس میکنند شناخته میشوند و باید گواهینامههای تخصصی یک درسی را که توانایی تدریس آن را دارند، دریافت کنند.
بسیاری از دروس مشابه دوره ابتدایی هستند، اما دشواری آن به طور قابل توجهی افزایش مییابد. همچنین، در برنامه درسی، دروسی جدیدی مانند آموزش زبان خارجی وجود دارد. به جز استان کبک که زبان دوم آن معمولا انگلیسی است، دانشآموزان شروع به یادگیری زبان فرانسوی یا اسپانیایی میکنند.
بر اساس قانون، دانشآموزان مجبور به حضور در مدرسه تا سن 16 سالگی هستند. در استانهای انتاریو و نیوبرانزویک، دانشآموزان باید تا سن 18 سالگی یا تا زمانی که موفق به دریافت مدرک دبیرستان شوند، در مدرسه بمانند. در سیستم آموزشی کبک، آموزش متوسطه در پایه یا سال یازدهم به پایان میرسد. پس از اتمام مرحله متوسطه، دانشآموزان معمولا به برنامه دوساله پیشدانشگاهی معروف به Cegep میپیوندند. این برنامه، دانشآموزان را برای ورود به دانشگاه آماده میکند و برای گرفتن درجه دانشگاهی نیاز است. این برنامه شامل درسهای عمومی و تخصصی است و دانشآموزان میتوانند در این دوره دروسی را انتخاب کنند که به رشته تحصیلی آیندهشان مرتبط هستند.
برنامه درسی در دبیرستانهای کانادا دو هدف عمده دارد. هدف اول، کسب مهارتهایی است که به دانشآموزان در زمینه شغلی کمک کند و بعد از فارغالتحصیلی به آنها کمک کند تا موفقیت بیشتری در شغل خود داشته باشند. هدف دوم، آمادهسازی دانشآموزان برای شرکت در آزمون ورودی دانشگاه است.
بعد از فارغالتحصیلی از دبیرستان، دانشآموز میتواند برای ورود به دانشگاه یا کالج اقدام کند. کالجها عموما دانشکدههای فنی، فنون و رشتههای کاربردی و علوم کاربردی هستند که به فارغ التحصیلان گواهینامه و دیپلم حرفهای و مدرک کاردانی (associate degree) ارائه میدهند.
برخی از دانشجویان به کالج میروند تا برای یک تجارت و شغل آماده شوند. پس از دریافت دیپلم یا گواهینامه، آنها قادرند فرصتهای شغلی را دنبال کرده و به دنبال کار بروند. همچنین دانشجویان میتوانند با تحصیل در کالج، اعتبارات قابل انتقال بدست آورند و با استفاده از آنها وارد دانشگاه شوند.
دانشجویانی که به دانشگاه میروند، برای ورود به دانشگاه باید شرایط و معیارهای خاصی را برآورده کنند. یکی از این معیارها، کسب اعتبارات قابل انتقال است. به این معنی که اگر دانشجو در کالج برخی از دروس را با موفقیت به پایان برساند، این دروس میتوانند به عنوان واحدهای قابل انتقال شناخته شوند و هنگامی که وارد دانشگاه شوند، بتوانند این دروس را برای دریافت مدرک دانشگاهی به کار بگیرند و از این طریق، زمان و هزینه بیشتری را برای تحصیل در دانشگاه صرف نکنند.
دانشگاه در کانادا یک مکان برای آموزش عالی است که در آن میتوان در رشتههای مختلف درجههای علمی گرفت. ساختار دانشگاه در کانادا شبیه به ساختار دانشگاههای ایالات متحده آمریکا است. در کانادا، درجههای علمی مختلفی از جمله لیسانس، فوق لیسانس و دکتری در دانشگاهها ارائه میشود.
دانشگاهها و کالجهای دولتی در کانادا بیشتر توسط دولت استانی که در آن واقع شدهاند، تأمین مالی میشوند. به علاوه، بخشی از هزینههای این دانشگاهها و کالجها از طریق شهریههای کمی که دانشجوها میپردازند، تأمین میشود. همچنین، این دانشگاهها و کالجها درآمدی را از بخش تحقیقاتی دریافت میکنند. بخشی از تأمین مالی این دانشگاهها و کالجها از بودجه دولت فدرال نیز تأمین میشود.
در کبک، آموزش پسادبیرستان، از زمانی شروع میشود که دانشجو در یک کالج وارد میشود. برای ورود به دانشگاه یا برنامه تحصیلی حرفهای، دانشجو باید برنامه عمومی دو یا سه ساله ارائه شده توسط کالجها را کامل کند. برای دریافت درجه کارشناسی در کبک، عموماً به جای 4 سال، 3 سال زمان نیاز است. با این حال، اگر دانشجو دیپلمی از کالج نداشته باشد، یک سال دیگر برای تحصیل به آن اضافه میشود. به عبارت دیگر، دانشجو باید در این صورت 4 سال تحصیل کند.
از دیگر انواع آموزش در کانادا میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
در کانادا، علاوه بر کالجهای دولتی که آموزش حرفهای را ارائه میدهند، دانشجوها به فرصت یادگیری حرفهای در مدارس فنی نیز دست دارند که در سراسر کانادا وجود دارند. در این مدارس، دانشجوها برای یادگیری یک حرفه خاص و تربیت شغلی، آموزش میبینند. به علاوه، این مدارس بیشتر برای یادگیری مهارتهای عملی و کاربردی در حوزههایی مانند صنعت، تعمیرات، ساخت و ساز و غیره استفاده میشوند.
سالهای پیش، برنامههای تحصیلی برای یادگیری حرفهای در کانادا نیازی به داشتن دیپلم دبیرستانی توسط دانشجو نداشتند. اما در سالهای اخیر، تغییرات زیادی در سیستم آموزشی ایجاد شده است و داشتن دیپلم دبیرستانی برای ورود به این برنامهها الزامی شده است. به عبارت دیگر، دانشجوها برای شرکت در برنامههای حرفهای در حال حاضر باید دیپلم دبیرستانی داشته باشند.
آموزش کارآموزی با هدف آموزش مهارتهای لازم برای یک حرفه خاص طراحی شده است. به عنوان مثال، اگر کسی به عنوان یک لولهکش کار میکند، کارآموزی میتواند به او کمک کند تا مهارتهای لازم برای کار با انواع مختلف لولهها را بیاموزد. در کارآموزی، دانشجو باید در محیطی که با آن حرفه مرتبط است، کار کند و تحت نظارت یک سرپرست ماهر به یادگیری مهارتهای لازم برای درست کردن یک محصول یا انجام یک خدمت بپردازد. طول زمان کارآموزی بستگی به نوع برنامه دارد و میتواند از دو تا پنج سال به طول بیانجامد.
این مدارس توسط دولت سرمایهگذاری نمیشوند و هزینههای آنها عمدتا توسط والدین و دانشآموزان پرداخت میشود. هزینههای این مدارس معمولا بالاست و به دلیل اینکه دولت آنها را سرمایهگذاری نمیکند، والدین و دانشآموزان میتوانند خودشان تصمیم بگیرند که آیا به دنبال تحصیل در این مدارس هستند یا خیر.
برخی والدین حس میکنند که فرزندانشان به دلایل مختلفی نیاز به حضور در کلاسهای کوچکتر، توجه ویژهتر و یا به دلایل شخصی مانند مذهب، فرهنگ و غیره، باید به یک مدرسه خاص فرستاده شوند.
در کبک، کسانی که مایل به تحصیل به زبان فرانسه نیستند و توانایی مالی کافی برای تحصیل در مدرسه خصوصی دارند، اغلب به سمت مدارس خصوصی روی میآورند.
والدینی که مایل به فرستادن فرزندانشان به مدارس مذهبی در کانادا هستند، بیشتر باید آنها را به مدارس خصوصی فرستاده و به دنبال مدارس کاتولیک خاص نباشند. این مدارس علاوه بر آموزشهای عادی، درسهای مذهبی مربوط به دین خاص خود را نیز به دانشآموزان خود تدریس میکنند.
نمرهدهی در کانادا به صورت جامع و سیستماتیک انجام میشود و در تمام سطوح آموزشی به کار میرود. همچنین در کانادا، چندین سیستم نمره دهی محبوب وجود دارد که باتوجه به سطح آموزشی، استان یا قلمرو و مؤسسه آموزشی متفاوت است.
بیشتر مؤسسات آموزشی در کانادا از سیستم نمره دهی مقیاس درصدی برای ارزیابی عملکرد دانشآموزان استفاده میکنند. این سیستم نمرهدهی، در بیشتر مؤسسات دانشگاهی و برخی مدارس دبیرستانی در کانادا استفاده میشود. در مقیاس درصدی، عملکرد افراد در هر دوره، براساس درصد نمره آن درس ارزیابی میشود.
در اکثر مؤسسات آموزشی، نمره قبولی به میزان 50 درصد تعیین میشود، با این حال برخی مؤسسات ممکن است نمره قبولی بیشتری را تعیین کنند.
نمره نهایی دانشآموز براساس مقدار درصدی که در دورههای مختلف درسی به دست آورده است، محاسبه میشود و در نهایت به صورت نمرهای یا GPA تبدیل میشود. به عنوان مثال، دانشآموزی که در یک درس نمره درصدی 75 درصد را کسب میکند، به طور معمول نمره حرفی B یا GPA 3.0 را دریافت خواهد کرد، اما این موضوع باتوجه به مؤسسه آموزشی ممکن است متفاوت باشد.
در مدارس ابتدایی و متوسطه کانادا، نمرههای حرفی به طور رایج استفاده میشوند. در این سیستم نمرهدهی، عملکرد دانشآموز بر اساس نمره حرفی ارزیابی میشود که معمولا به صورت A، B، C، D، یا F نمایش داده میشود. هر نمره حرفی با یک بازه درصدی خاص مرتبط است که ممکن است در هر مدرسه یا استان متفاوت باشد. به عنوان مثال، یک نمره حرفی A ممکن است با یک بازه درصدی 90-100٪ مرتبط باشد، در حالی که یک نمره حرفی B ممکن است با بازه درصدی 80-89٪ مرتبط باشد.
سیستم (GPA) در مؤسسات تحصیلات تکمیلی کانادا به طور رایج استفاده میشود. در این سیستم، برای هر نمره حرفی، یک ارزش عددی اختصاص داده شده است که معمولا بر روی یک مقیاس از 0 تا 4.0 است. سپس براساس ارزش اعتبار دوره، هر نمره حرفی وزندار شده و امتیاز نمره وزندار برای هر درس محاسبه میشود. سپس GPA با جمع مقادیر امتیاز نمره وزن دار هر درس و تقسیم بر تعداد کل اعتبارات درسهای گذرانده شده محاسبه میشود.
به عنوان مثال، اگر یک دانشجو یک درس سه اعتباری را به پایان برساند و نمره حرفی او برابر با B باشد (که معمولاً با ارزش نمره حرفی 3.0 مرتبط است)، امتیاز نمره وزندار وی برای آن درس برابر با 9.0 خواهد بود. اگر دانشجو در کل 15 اعتبار را با امتیاز نمره وزن دار کلی 45.0 گذراند، GPA او برابر با 3.0 خواهد بود.
کانادا به عنوان بزرگترین مرکز آموزشی جهان شناخته میشود. سیستم آموزشی کانادا بسیار گسترده است و از نظر تنوع و پوشش، برای دانشآموزان مختلف انتخابهای متعددی را فراهم میکند. این سیستم شامل مدارس دولتی و خصوصی، کالجهای جامعه، مدارس زبان، موسسات فنی، اردوگاههای تابستانی، دانشگاهها و کالجها است.
هیچ دانشآموز یا دانشجویی به دلیل جنسیت، نژاد، اعتقادات دینی، وضعیت اجتماعی و ... از دسترسی به آموزش و آموزشهای تخصصی کانادا محروم نیست و این کشور فرصتهای برابری را برای افراد فراهم میکند.
ما به عنوان موسسه حامی مهاجر، در مهاجرت تحصیلی تخصص داریم و به دانشجویانی که به دنبال تحصیل در خارج از کشور هستند کمکهای ارزشمندی ارائه میدهیم. به ما اعتماد کنید تا شما را در فرآیند درخواست ویزای تحصیلی راهنمایی کنیم و به شما کمک کنیم تا یک سفر آموزشی متحول کننده زندگی را آغاز کنید.